Over DTM

Decolonizing the Mind is een theoretisch raamwerk dat belangrijke wetenschappelijke en maatschappelijke vraagstukken vanuit een dekoloniaal kader analyseert.

DTM02HiraReparationsCoverFront400

Decolonizing The Mind rust op drie pilaren

Ten eerste, de kritiek op het Wetenschappelijk Kolonialisme (WK).

Het Wetenschappelijk Kolonialisme is een school die geworteld is in concepten en theorieën die geproduceerd zijn door de Witte Verlichting in Europa. Zonder een systematische kritiek op deze concepten en theorieën in de westerse wetenschap is er geen dekolonisatie van de geest.

Ten tweede, de ontwikkeling van alternatieven en theorieën die de toets der kritiek kunnen doorstaan. Als westerse wetenschap op verkeerde veronderstellingen is gevestigd, wat zou dan het fundament moeten zijn van een alternatieve dekoloniale wetenschap?

Ten derde, de vertaling van kritiek en alternatief in beleid die de erfenis van kolonialisme uitdaagt: politiek, economisch, sociaal en cultureel. Het beleid van veel instituten is gebaseerd op “wetenschappelijke kennis”. Als we die kennis uitdagen, dan zullen uiteraard ook hun beleid ter discussie stellen.

Deze pilaren staan niet op zichzelf. De kritiek op concepten en theorieën van het Wetenschappelijk Kolonialisme zal onmiddellijk de vraag naar alternatieven oproepen. Het alternatief is niet slechts het tegenovergestelde van een stelling. Het moet een eigen legitimiteit hebben en gevestigd zijn in een epistemologie die verder gaat dan kritiek.

Als eenmaal het alternatief is geformuleerd, dan zal het vraagstuk van macht naar voren komen, omdat kritiek de gevestigde autoriteit van kennisproductie uitdaagt. Het formuleren van alternatieven zal onvermijdelijk leiden tot het uitdagen van de dominante machtsstructuren.

In DTM wordt kolonialisme geanalyseerd als een systeem van onderdrukking en uitbuiting dat vijfhonderd jaar geleden gestart is en opgezet en ontwikkeld is in vijf met elkaar verbonden dimensies:

  1. Geografische dimensie: het ontstaan van een een systeem op wereldschaal waarin mensen, naties en staten vernietigd werden, van locatie veranderd of heringericht werden en wereldwijde migratie van mensen in gang is gezet. De wereld ewrd verdeeld in een onderworpen geografisch deel dat geëxploiteerd werd om een ander geografisch deel te verrijken.
  2. Economische dimensie: het ontstaan van een koloniale wereldeconomie met nieuwe bedrijfstakken die gebaseerd zijn op een combinatie van “vrije” en dwangarbeid in verschillende vormen, de vorming van nieuwe economische systemen en de integratie van bestaande economische systemen in één globaal koloniaal wereldsysteem.
  3. Sociale dimensie: de organisatie van sociale relaties in verschillende samenlevingen gebaseerd op ras, huidskleur, etniciteit en klassen waarin de witte Europese cultuur in sociaal opzicht domineerde en nog steeds andere culturen domineert. Een essentieel onderdeel van deze verhoudingen is de ontwikkeling en instandhouding van een sociale laag van collaborateurs bij de gekoloniseerde mensen die samenwerking met de witte koloniale macht. Etniciteit is belangrijker in de organisatie van sociale verhoudingen dan klasse.
  4. Politieke dimensie: de ontwikkeling en het onderhouden van politieke, militaire en juridische structuren en instituties om ieder verzet tegen kolonialisme te controleren, te onderdrukken en te breken en zo de koloniale overheersing te kunnen voortzetten.
  5. Culturele dimensie: de ontwikkelingen van mechanismen, structuren en instituties om de geest te koloniseren (geestelijk kolonialisme). Belanrijke instituties zijn de instuten voor kennisproductie (universiteiten, onderzoeksinstituten) en kennisdistributie (onderwijssysteem, media, culturele instellingen).

Er bestaat dus geen postkolonialisme omdat in de politieke dimensie veranderingen tot stand zijn gebracht, maar in andere dimensies er nog veel werk verzet moet worden.