Categorie archieven: 2020-01

De grote Suriname tentoonstelling – De zoveelste koloniale versie van de Surinaamse geschiedenis

Stel je voor: je gaat in Duitsland naar de grote Nederlandse tentoonstelling over de geschiedenis van Nederland en met name de geschiedenis van de bezetting tijdens de Tweede Wereldoorlog. Wat verwacht je te zien? Je verwacht het verhaal van de Duitse bezetting van Nederland, de misdaden die de Nazi’s gepleegd hebben in bezet Nederland, het verhaal van het anti-fascistisch verzet van de moedige Nederlanders die gevochten hebben om hun land te bevrijden van het Nazisme inclusief het verhaal van de Nederlandse collaborateurs die de Duitsers tijdens de bezetting hebben ondersteund. Je verwacht een eerlijk verhaal.

Hoe zou je je voelen als Nederlander als je dit te zien krijgt op de tentoonstelling:

  • De term “bezetting” wordt niet gebruikt. In plaats daarvan krijg je zinnen als: De Duitsers stichtten bedrijven in Nederland.
  • Je krijgt veel informatie over klederdracht van de Nederlanders, de muziekinstrumenten die ze gebruikten, de huizen waarin ze woonden.
  • In plaats van de verhalen van verzet met namen als Hannie Schaft wordt een behoorlijk deel van de tentoonstelling over de bezetting gewijd aan een Duitse dame die tijdens de bezetting prachtige tekeningen maakte van vogels en fauna in Nederland.

En dat alles wordt bij de ingang aangekondigd met de slogan: “De Holocaust – een verhaal dat verbindt, verrijkt en verrast”.

Je zou je flink belazerd voelen, toch?

Zo voelde ik me toen ik de “grote” Suriname tentoonstelling bezocht. Het is het zoveelste koloniale verhaal over de geschiedenis van Suriname. Het verbindt niet, maar verblind. De vreselijke geschiedenis van de Nederlandse bezetting van Suriname wordt weggestopt in nietszeggende verhalen over cultuur. Kralen, kettingen, kleding, kalebas. Gezellig, leuk om de geschiedenis van bezetting en slavernij te vertellen. Geen woord over het verzet van de Inheemsen toen hun land werd gestolen door de Nederlanders die er “handelsposten en plantages stichtten”. Geen woord over de “Indianenoorlog van 1678-1680” met leiders als Priary en Warray die er bijna in slaagden om de Hollanders te verdrijven. Geen woord over Baron, Boni en Joli Coeur, maar een hele afdeling die gewijd is aan de Duitse vlinder-verzamelaarster die tijdens de slavernij in Suriname woonde: Maria Sibylla Meriam. De tentoonstelling verrijkt niet, maar verarmt de geest. En het is helemaal niet verrassend. Want de koloniale geschiedschrijving is altijd de dominante geschiedschrijving geweest in Nederland.

Soms is het voor mensen die de geschiedenis kennen ronduit lachwekkend. Er is een klein deel gewijd aan de moderne economie van Suriname. En wat komt aan bod? Niet het succesverhaal van Staatsolie, maar het verhaal van Suralco, en dan niet eens als een verhaal van uitbuiting van Suriname, maar een verhaal van dankbaarheid aan Amerika. En de gebruikelijke koloniale versie van politiek geweld staat pontificaal in de tentoonstelling. Geen woord over de 450 doden die gevallen zijn tijdens een vuile oorlog die door Nederland gesteund werd met 31 miljoen gulden en waar witte huurlingen zijn omgekomen en begraven zijn in Suriname. Wel uitgebreide verhalen over de misdaden van het Nationaal Leger en de Decembermoorden. Menselijk leed word ook hier gemonopoliseerd. Het leed van slachtoffers van Nederland en het Jungle Commando is weggemoffeld. Het leed van slachtoffers van het Nationaal Leger wordt breeduit gemeten.

Deze tentoonstelling houdt mensen voor de gek. Het is gemaakt door mensen die nog volledig gekoloniseerd zijn in hun geest en alles in het werk stellen om de Nederlandse misdaad van kolonialisme te verhullen.

 

Genocide Memorial Day in the Netherlands

Decolonial International Netwerk and Vrede met Venezuela are organizing an event on the theme of economic boycott and genocide in the context of Genocide Memorial Day on January 19th. The question of the theme is: “Is an economic boycott that leads to thousands of death a form of genocide?”

Genocide is associated with violent actions that leads to death of large numbers of persons. What is large number of person die, not due to violence, but due to economic boycott?

In Venezuela the economic boycott of that country has led to 40.000 deaths. The Amerikaanse Center for Economic and Policy Research in Washington has calculated that due to the boycot the mortality rate has increased with 31% from 2017 to 2018. Due to the lack of medicine the chances are that in the coming years large numbers of people will die, especially among those with HIV (80.000), kidney dialysis (16.000), cancer (16.000) and diabetes (4 million).

The instrument of economic boycott is now used much more than in the pas to topple anti-imperialist governments. The event in Amsterdam will deal with the following questions:

  • What are the different forms of economic boycott?
  • What is the effect of economic boycott on life expectancy?
  • To what extent is economic boycott a form of genocide?
  • What can be done against it?

The event will take place in Amsterdam in the context of Genocide Memorial Day (GMD). This day is a day to remember “man’s inhumanity to man”. GMD was started in 2010 by the Islamic Human Rights Commission, founding member of the Decolonial International Network, as an annual tradition to commemorate the Zionist attack on Gaza in 2008. Some 1,400 Palestinians, mainly citizens, were killed without any intervention by governments. GMD aims to create awareness about the factors leading up to genocide and what we can do to prevent them.

Speakers:

Guillermo Barreto: director of International Centre for the Study of Decolonization in Venezuela and former Viceminister of Science and Technology in the Ministry of Popular Power for University Education, Science and Technology.

Sandew Hira: an economist and secretary of the Decolonial International Network Foundation.

Date: Sunday January 19th

Time: 14.00-17.00 hr

Location: IIRE conference centre

Address: Lombokstraat 40, 1094 AL AMSTERDAM

Contact: Sandew Hira, sandew.hira@din.today

Madelein Klinkhamer: mklinkhamer@ayani.nl