De leugens van Nina Jurna over Venezuela

Sandew Hira

30 juli 2024

Inleiding

Op 28 juli 2024 zijn er presidentiële verkiezingen houden in Venezuela. De westerse media zijn helemaal los gegaan in een desinformatie campagnes vol leugens over wat er in Venezuela aan de hand is. In Nederland is Nina Jurna hun spreekbuis. Zij produceert de leugens die media als NRC en NOS journaal verder verspreiden. In deze bijdrage zal ik die leugens stuk voor stuk ontmaskeren.

Historie van presidentiële verkiezingen

In 1998 kwam Hugo Chavez voor het eerste via verkiezingen aan de macht en startte de Bolivariaanse revolutie. Hij kreeg 3,7 miljoen van de 6,3 miljoen stemmen (56,20%). De oppositiekandidaat kreeg 2,6 miljoen stemmen (29,97%), een verschil van ruim een miljoen stemmen. De verkiezingen werden georganiseerd door het oude regime. De opiniepeilingen uit die tijd gaven aan dat Chavez maar 8% van de stemmen zou krijgen. De bureaus voor opiniepeilingen zijn steevast in handen van pro-Amerikaanse bedrijven.

Niemand kon toen stellen dat de uitslag was gemanipuleerd, omdat Chavez niet in de regering zat. In februari 1999 werd hij ingehuldigd als president van Venezuela.

Uitslagen presidentiële verkiezingen Venezuela 1998-2024

Tussen 1998 en 2018 zijn zes presidentiële verkiezingen gehouden. Chavez stierf op 5 maart 2013. Hij werd opgevolgd door Maduro. De Chavistas hebben tussen de 6-8 miljoen stemmen gekregen. De oppositie heeft tussen de 5-7 miljoen stemmen gekregen. De stemmen van 2024 zijn gebaseerd op 80% van de telling en gecalculeerd naar 100%.

De stemprocedures

De Bolivariaanse regering van de Chavistas hebben een zeer geavanceerd en corruptievrij stemsysteem ingevoerd. Het werkt als volgt. De nationale kiesraad heeft een register van stemgerechtigden, dat gebaseerd is op de ID-kaart van een stemgerechtigde Venezuelaan. Bij de aanvraag van een ID-kaart moet je een vingerafdruk afgeven. Die wordt opgeslagen in de database van het bevolkingsregister.

Een stembureau wordt bemand door mensen die willekeurig zijn gekozen uit de stemgerechtigden van een stemdistrict. Er wordt een voorzitter en drie secretarissen gekozen. Verder hebben alle partijen het recht om waarnemers aan te wijzen die gedurende de hele tijd van begin tot eind toezicht houden op het stembureau en het werk van het bureau te controleren.

Het stembureau ontvangt digitaal en in print de lijst van stemgerechtigden van het stembureau. Een stemgerechtigde meldt zich met de ID en geeft een vingerafdruk af op de geprinte lijst. Dat wordt gecontroleerd in de database. Je kunt niet met een vervalste ID stemmen, want je vingerafdruk moet overeenkomen met de database. De vingerafdruk geeft aan dat je je gemeld hebt om te stemmen.

Dan ga je naar het stemhok, waar je alleen bent en afgeschermd. Daar staat een scherm met de lijst van kandidaten, diens partij en foto. Je klikt op de foto van je keuze. Er verschijnt een popup scherm met de vraag of dit je keuze is. Als dat zo is klik je op STEM. Je hebt gestemd. Het apparaat produceert een brief met je stemkeuze. Dat brief neem je mee en deponeert het in een stembus. Vervolgens moet je op de lijst opnieuw een vingerafdruk afgeven, die aangeeft dat je gestemd hebt.

Om 18.00 sluit het stembureau, tenzij er nog mensen in de rij staat. Dan blijft het stembureau open totdat iedereen heeft gestemd.

Het stemapparaat print een lijst met het aantal stemmen per kandidaat. Voordat de data van het stembureau doorgestuurd worden naar de nationale kiesraad, wordt een steekproef genomen van de fysieke biljetten in de stembussen. Bij steekproeven wordt normaal een trekkin gedaan van 2%-5%, maar de oppositie heeft afgedwongen dat een stekproef van 50% wordt genomen. Dat is altijd zo gebeurd. Er is nooit een afwijking gevonden van de fysieke en digitale telling. Daarna worden de data van het stembureau gestuurd naar de centrale kiesraad. Dat gebeurd onder toezicht van alle waarnemers.

Twee maanden voor een verkiezingen worden alle partijen uitgenodigd om het hele systeem te controleren. Dat bestaat uit 19 stappen, vanaf de controle op het vingerafdruk tot en met de transmissie van de data van een stembureau naar de centrale kiesraad. Aan het eind van de controle geven de controlerende partijen een verklaring af dat het systeem goed heeft gewerkt.

Op de dag van de verkiezing zijn bij de centrale kiesraad zijn er getuigen aanwezig van alle partijen om te controleren dat de transmissie goed is gegaan en niemand kan sjoemelen bij de computers.

Nergens in de wereld vind je zo een corruptievrij stemsysteem.

Leugen 1: de meerderheid van de bevolking van Venezuela is tegen Maduro

De eerste leugen van Nina Jurna is de stelling dat de meerderheid van de bevolking van Venezuela tegen Maduro is. Hoe gaat Jurna tewerk? In een NRC artikel over de verkiezingen brengt ze één Venezuelaanse ten tonele, Paula Navas (57), die anti Maduro is.[1] Navas is fel tegen Maduro. Jurna citeert haar: “‘Ik heb hoop dat we eindelijk verandering krijgen. Dat we na zo’n lange tijd verlost worden van dit regime en dat er na zondag een nieuw Venezuela komt”, zegt ze vol emotie. De eerste keer dat NRC haar sprak was in 2016, bij haar thuis in de sloppenwijk Petare, waar ze met haar dochters woont.” Navas is de stem van het Venezuelaanse volk.

Een objectieve journalist zou een voor- en tegenstander van Maduro aan het woord laten om een objectief te schetsen van de verkiezingen. Dat zal Jurna niet doen, want dit is niet haar taak. Haar taak is niet om te informeren, maar om te mobiliseren. Zij moet de pro-imperialistische mobiliseren om de economische boycot en de destabilisatie campagnes tegen de progressieve in Venezuela te rechtvaardigen.

De cijfers van de verkiezingen tonen aan dat hoewel er een grote minderheid is tegen Maduro, hij toch de steun geniet van de meerderheid van de bevolking.

Jurna beschrijft de campagnes van de oppositie onder leiding van Maria Corina Machado en Edmundo González en van de regeringspartij van Maduro: “De afgelopen weken trok de verkiezingskaravaan van Machado en González grote mensenmassa’s, die het campagneteam voor reclamemateriaal filmde met drones. Bij de afsluiting van de campagne, eerder deze week in de wijk Las Mercedes, sprak Machado, gehuld in de kleuren van de Venezolaanse vlag, inwoners toe. „We beloven vrijheid, vrede en een einde aan de dictatuur. Jullie krijgen Venezuela weer terug”, riep ze. Ze pakte de hand van presidentskandidaat González vast en gooide die de lucht in. Bij een verkiezingsbijeenkomst van Maduro in een ander deel van de stad diezelfde dag is het zichtbaar minder druk.”

Heeft Jurna nooit de video’s op internet gezien met giga bijeenkomsten van Maduro? De Chavistas weten hoe ze massa’s moeten mobiliseren. Ik heb zelf mee mogen maken in 2018 toen één miljoen mensen gingen demonstreren tegen Juan Guaidó, die een coup probeerde te organiseren tegen Maduro. Jurna liegt als ze stelt dat de bijeenkomsten van Maduro slecht bezocht worden.

Leugen 2: Maduro fraudeert met de verkiezingen

Hierboven heb ik aangegeven dat het onmogelijk is om te frauderen met het kiessysteem in Venezuela. De oppositie heeft in alle fasen de gelegenheid om het proces te controleren. De extreemrechtse oppositie heeft geweigerd om deel te nemen aan de controle van het systeem. Maar dat doet ze met een hypocriete houding. Ze stelt dat als de kiesraad Maduro aanwijst als winnaar, zij de uitslag zou afwijzen omdat het systeem frauduleus is. Maar als zij de winnaar zouden worden, dan zou ze de uitslag accepteren en verklaren dat het systeem niet frauduleus is. Nina Jurna verzwijgt deze hypocriete houding en doet voorkomen dat het systeem sowieso frauduleus is. Dat is een leugen.

Er zijn de afgelopen tussen 1998 en 2024 jaar 30 verkiezingen geweest met dit systeem: 2 voor de grondwetgevende vergadering, 7 voor burgemeesters, 4 voor het parlement, 4 voor de president, 7 referenda, 5 voor gouverneurs en 1 megaverkiezing in 2000 (hernieuwing van elke post na de goedkeuring van de grondwet). De Chavistas hebben 28 van de 30 verkiezingen gewonnen. De oppositie heeft ook verkiezingen gewonnen. In 2013 wonnen de Chavistas 255 gemeenten, terwijl de oppositie er 75 won. In 2021 behaalde de oppositie overwinningen in vijf gouverneursraces. In 2015 wonnen ze de parlementsverkiezingen. Al deze overwinningen werden erkend door de regering.

Wat doet Jurna om te bewijzen dat Maduro fraudeert? Ze haalt opiniepeilingen aan. Ze schrijft: “Volgens onafhankelijke peilingen staat de oppositie op 60 tot 70 procent van de stemmen.” Bij elke presidentsverkiezingen zijn er opiniepeilingen die aangeven dat de oppositie gaat winnen. Hoe objectief zijn die peilingen als de feiten het tegendeel bewijzen? En sinds wanneer bepalen opiniepeilingen wie de winnaar is van een verkiezing?

Leugen 3: de economische crisis van Venezuela is de schuld van de regering

Jurna schrijft over 2016: “Het land met een van de grootste oliereserves ter wereld stond toen aan de vooravond van een grote humanitaire en politieke crisis die jaren zou duren. Veel Venezolanen vervielen in armoede door de torenhoge inflatie. Als gevolg hiervan, maar ook vanwege repressie door het autoritaire regime, ontvluchtten bijna acht miljoen Venezolanen hun land. In die periode verloor Paula Navas haar toen 22-jarige dochter Aldeny, omdat het ziekenhuis insuline tekortkwam.”

Het verwijt van Jurna dat de economische crisis het resultaat is van het beleid van de Chavistas is een leugen. Om die leugen vol te houden, moet Jurna veel feiten verzwijgen. De VS, de grootste afnemer van Venezuelaanse olie, gesteund door de EU heeft een complete economische boycot afgekondigd voor Venezuela. Venezuela kan niet eens insuline importeren, laat staan olie exporteren. Die boycot heeft desastreuze effecten voor de economie gehad. De import en export is aan banden gelegd. Bedrijven die met Venezuela handelen krijgen sancties opgelegd van de VS en de EU. De boycot resulteerde in lege schappen en voedselrantsoenering. Jurna verzwijgt dit.

Het wordt nog erger. In 2015 leed de Chavista-partij een nederlaag bij de parlementsverkiezingen. Dit opende de deur voor een door de VS georkestreerde staatsgreep waarbij Juan Guaidó, de toenmalige president van de Nationale Assemblee, betrokken was. Guaidó beweerde dat de presidentsverkiezingen van 2018 vervalst waren, waardoor Maduro onwettig werd verklaard. Ondanks dat hij geen presidentieel mandaat had, beweerde hij zijn eigen aanspraak op het presidentschap, gesteund door een meerderheid in het parlement. Op 23 januari riep hij zichzelf uit tot waarnemend president en legde hij de presidentiële eed af tijdens een bijeenkomst in Caracas. Het bizarre is dat de EU en de VS hem officieel erkenden als de rechtmatige president van Venezuela. De regering-Trump ondertekende in januari 2019 een bevel waardoor Guaidó de controle kreeg op buitenlandse bezittingen van Venezuela Amerikaanse banken. Venezuela verloor direct 11 miljard dollar aan exportinkomsten. Het staatsoliebedrijf van Venezuela had een dochteronderneming CITGO in de VS, die de distributie van Venezuelaanse olie deed. . In oktober 2022 beval de districtsrechter Leonard P. Stark in Delaware dat de mensen van Guaidó de aandelen van Venezuela mochten verkopen. Verlies voor Venezuela: $ 13 miljard.

Venezuela heeft goudreserves ter waarde van $ 2 miljard bij de Bank of England ondergebracht. In juli 2022 heeft het Londense Hooggerechtshof uitspraak gedaan in het voordeel van de Venezolaanse oppositieleider Juan Guaidó in een strijd om de controle over de goudreserves ter waarde.

Geen woord van Jurna over al deze daden van economische sabotage, alleen maar om de indruk te wekken dat alle economische problemen van Venezuela het resultaat zijn van het beleid van de Chavistas.

Leugen 4: Maduro zal de uitslag van de verkiezingen niet accepteren als hij verliest

Jurna schrijft over een politocoloog die ze heeft geïnterviewd: “De politicoloog haalt een recent onderzoek aan waaruit blijkt dat 40 procent van de Venezolanen bereid zou zijn te demonstreren als Maduro wint. „De vraag is wat het regime dan gaat doen. Treden ze met geweld op? En wat gaat het leger doen?”, zegt hij bedachtzaam. Vooral die laatste vraag resoneert deze dagen in Venezuela, want uiteindelijk ligt de macht bij de militaire top.

Als Paula Navas een dag voor het einde van de campagne met haar buurvrouw verkiezingsfolders uitdeelt in haar wijk Petare, krijgt ze een filmpje doorgestuurd. Daarin zegt Vladimir Padrino López, de hoogste generaal en als minister van Defensie een grote steunpilaar van Maduro, dat wie de verkiezingen wint „zal regeren”, en dat wie verliest „mag uitrusten”. Daarmee zou hij laten doorschemeren dat de uitslag gerespecteerd moet worden als de oppositie wint.”

Wat een ongelooflijke leugen is dit. De Chavistas hebben vaker aangegeven wat ze zouden doen als ze een verkiezing zouden verliezen. Hugo Chavez legde het al uit. De Chavistas zouden in de oppositie gaan en de sterkste oppositie voeren ten behoeve van het volk. Maduro heeft herhaaldelijk verklaard dat hij de uitslag zal respecteren. Waarom dan al die stemmingmakerij alsof hij dat niet zal doen? De reden is eenvoudig: om te maskeren dat de oppositie de uitslag niet zal respecteren. Dat hebben ze openlijk gezegd, maar daarover zwijgt Jurna. In 2015 had de oppositie de parlementsverkiezingen gewone. Maduro accepteerde de uitkomst. In 2018 won Maduro de verkiezingen. De oppositie heeft dat niet geaccepteerd.

Direct na de verkiezingen van 2024 gingen extreemrechtse aanhangers van de oppositie de straat op en voerden binnen 24 uur gewelddadige aanvallen uit op de Chavistas en de politie. Geen vreedzame demonstraties, maar bendegeweld. Dat zijn de feiten over wie wel of niet de uitkomst van de verkiezingen respecteert.

Leugen 5: Maduro is repressief en autoritair

Herhaaldelijk spreek Jurna over de regering Maduro als een repressieve en autoritaire regering. Wat zijn de bewijzen. De particuliere pers in Venezuela is in handen van de oppositie: radio, tv, kranten. Ze hebben vrij spel. Daardoor zijn ze in staat om miljoenen Venezuelanen voor zich te winnen, hoewel hun beleid in het nadeel is van die mensen. Er is een rechtssysteem in Venezuela dat nog zeer coulant is juist tegen de oppositie.

In 2018 ondernam Guaidó met behulp van de VS een coup tegen de regering. Hij kon lange tijd zijn gang gaan, zonder te worden opgepakt. Pas op 6 oktober 2023 beschuldigde de regering-Maduro Guaidó van het witwassen van geld, verraad en het zich toe-eigenen van publieke functies, vaardigde een arrestatiebevel uit en vroeg de internationale gemeenschap om mee te werken aan de arrestatie van Guaidó, met het verzoek om een rode kennisgeving door Interpol. In april 2023 was hij naar de Verenigde Staten gevlucht uit angst voor zijn arrestatie, waar hij in ballingschap leefde in Miami, Florida.

In 2002, drie jaar nadat hij als president was geïnstalleerd, werd Hugo Chavez geconfronteerd met een militaire coup. Een groep militairen namen hem gevangen en ontvoerden hem. Zie een goede documentaire The Revolution Will Not Be Televised (2002 Venezuela Coup) over de coup hier: https://www.youtube.com/watch?v=wF_5xZIstPw

Het volk en soldaten in het leger kwamen in opstand en de coup mislukte. María Corina Machado Parisca, de extreem-rechtse leider van de verkiezingen van 2024, ondertekende het Carmona-decreet, waarmee een overgangsregering werd ingesteld, waarbij de Nationale Vergadering en het Hooggerechtshof werden ontbonden en ook de procureur-generaal, de controleur-generaal, gouverneurs en burgemeesters die tijdens de regering van Chávez waren gekozen, werden geschorst. Ze heeft regelmatig opgeroepen tot een Amerikaanse militaire interventie in Venezuela. In ieder ander land zou ze al in de gevangenis belanden wegen hoogverraad. Het enige wat haar is aangedaan is dat ze uitgesloten is voor deelname aan verkiezingen als presidentskandidaat.

Jurna liegt als ze steeds over een  repressief en autoritair bewind spreekt. Het tegendeel geldt voor de oppositie, zoals blijkt uit het Carmona-decreet. Als die aan de macht zouden komen, dan zou er een repressief en autoritair bewind aan de macht komen.

Malcolm X over de house negro

Nina Jurna wordt in de Nederlandse media opgevoerd als de goede journalist, een vrouw van kleur, die over het continent waar ze haar roots heeft, objectief rapporteert. Maar ook vrouwen van kleur kunnen liegen en hun beroep te schande brengen. Malcolm X had een naam voor hen: house negro.

 

[1] https://www.nrc.nl/nieuws/2024/07/26/venezuela-koestert-na-25-jaar-voorzichtige-hoop-op-een-bevrijding-van-het-tijdperk-chavez-maduro-a4860851