Categorie archieven: 2021-03

2021-03

Webinar over godsdienst en recht met Dr. Geetanjali Srikantan

Dr. Srikantan publiceerde een studie met de titel: Identifying and regulation religion in India. Law, History and the Place of Worship (Cambridge University Press, 2020). Daarin gaat ze in op de manier waarop godsdienst gereguleerd wordt door wetgeving op basis van inzichten uit de post-koloniale theorie en rechtstheorie en rechtsgeschiedenis. Volgens haar heeft India als een seculiere staat problemen met godsdienst vanwege de methodologie en raakwerk die Britse koloniale heersers hebben gebruik om godsdienst te identificeren en te reguleren.

Op zondag 14 maart van 14.00-15.00 uur zal Dr. Srikantan een ZOOM webinar houden over dit onderwerp. De webinar is in het Engels en wordt geleid door Sandew Hira.

Aanmelding geschiedt hier.

 

2021-03

De discussie over de vertaling van Amanda Gorman: institutioneel racisme in de uitgeverswereld

Sandew Hira
28-2-2021

Amanda Gorman werd wereldberoemd door de voordracht die ze hield tijdens de inauguratie van president Biden. Een jonge zwarte vrouw met grote poëtische talenten heeft een podium gekregen om een natie te inspireren en te begeesteren. Hoe is ze daar terechtgekomen? Die vraag moeten we ons stellen als we de discussie willen voeren over de ophef rond de vertaling van haar gedichten door een witte literator Marieke Lucas Rijneveld.

Nederland telt vele Amanda Gorman’s, jonge zwarte vrouwen met inspirerende poëtische talenten. Hoe komt het dat we hier geen Amanda Gorman’s kennen, zwarte dichteressen die inspireren op nationale podia?

Het antwoord is eenvoudig: door institutioneel racisme. Witte uitgevers zijn gefocust op witte dichteressen. Als ze inclusief waren, als ze een keur aan zwarte talenten hadden gekweekt, dan zouden die zwarte namen gegrift zijn in ons geheugen, niet omdat wit talent wordt weggeduwd, maar omdat zwart talent ook gehoord mag worden.

Janice Deul heeft heel terecht dit punt aan de orde gesteld toen bekend werd dat een witte literator Amanda Gorman zou gaan vertalen. In Amerika heeft de burgerrechtenbeweging decennialang strijd gevoerd om zwart talent te erkennen. Zij hebben steeds aangegeven dat er zwart talent aanwezig is en gebruikt moet worden. Door die strijd is Amanda Gorman op Biden’s podium beland. Als je dat weet, hoe kun je dan tegen dezelfde strijd in Nederland zijn en vinden dat je het besluit van de witte uitgeverij niet mag bekritiseren om zwart talent een podium te onthouden. Uitgeverij Meulenhoff had kunnen kiezen voor een zwarte vertalen, maar heeft dat niet gedaan. Waarom? Als het is omdat ze dat zwart talent niet kennen, dan is de actie duidelijk: leer zwart talent kennen en geef ze een podium. Meulenhof heeft door die kritiek uiteindelijk voor die actie gekozen en dat is alleen maar toe te juichen.

Marieke Lucas Rijneveld had geen flauw idee van de gevoeligheden van de strijd van mensen van kleur en dacht dat dat los stond van taalkundige zaken. Zij (ze is non-binair en wil als “zij” worden aangeduid) zag het verband niet tussen de “rijkdom van taal” van Amanda Gorman en de sociale strijd die daarachter zit. Als ze dat gezien had, dan had ze tegen Meulenhof gezegd: zoek zwart talent dat geworteld is in die strijd. Ik bedank ervoor.

Meulenhof gaf aan dat Rijneveld over kwaliteiten beschikt om het werk te kunnen doen. Uit de reactie van Rijneveld blijkt dat ze NIET over die kwaliteiten beschikt. Ze schrijft: “Wat me interesseert is de rijkdom van taal … waarbij ik het als grootste taak zag om haar kracht, toon en stijl overeind te houden.” Hieruit blijkt dat ze het gedicht niet begrepen heeft. Het gedicht  gaat over meer dan taal en stijl. Het gedicht gaat over sociale strijd. Kijk naar deze regels:

We the successors of a country and a time
where a skinny Black girl
descended from slaves and raised by a single mother
can dream of becoming president

Je moet sociale strijd begrijpen om te zien wat hierachter zit. Want het is een referentie naar de civil rights movement. Als jet puur als taal ziet, dan heb je er niet veel van begrepen en dan ben je niet gekwalificeerd voor de job.

Rijneveld heeft via de harde weg dat verband leren zien tussen kunst en sociale strijd en heeft toen een correct standpunt ingenomen door zich terug te trekken.

In de publieke discussie worden mensen als Janice Deul gepresenteerd as fanatici die een jonge wit meisje niet gunnen dat ze een mooie opdracht uitvoert. Het team van Amanda Gorman ging akkoord met de keuze van Rijneveld, waardoor deze mensen zich gesterkt voelen in hun standpunten. Maar we zouden graag de discussie met dat team willen aangaan over de vroeg hoe Amanda Gorman op het podium van president Biden is beland. En dan zullen ook zij zien dat dat komt door de sociale strijd die gevoerd is en echt niet puur vanwege de rijkdom van de taal.

 

Naschrift

Meriek Lucas Rijneveld heeft een gedicht gemaakt n.a.v. de ophef. Zie https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/marieke-lucas-rijneveld-reageert-op-de-commotie-rond-de-vertaling-met-een-gedicht~bbb769af/

Groot respect voor Marieke Lucas Rijneveld over wat ze geleerd heeft uit de discussie over de vertaling. Petje af voor haar.

2021-03, Nieuws

Dekosur en de riooljournalistiek van Starnieuws

Sandew Hira
Den Haag 27-2-2021

Onder de kop Kromosoeto, Sandew Hira en € 850.000 publiceerde Starnieuws op 15 februari 2021 een artikel met de suggestie dat ik via stichting Dekosur betrokken zou zijn bij corruptieve handelingen. Het artikel staat bol van onwaarheden en suggestieve moddergooien. Het artikel is ondertekend door de Stichting 8 december 1982 (Sunil Oemrawsingh, voorzitter). Amper 10 dagen later, op 24 februari 2021, publiceert Starnieuws een artikel met de kop DA’91 wil onderzoek naar besteding gelden Dekosur met de mededeling dat voorzitter Angelic del Castilho en partijraadsvoorzitter Sunil Oemrawsingh van DA’91 een brief hebben geschreven aan minister Armand Achaibersing van Financiën & Planning met de vraag om de Centrale Landsaccountantsdienst (CLAD) in te schakelen voor een onderzoek naar de schenking van 850.000 euro.

In de oude vakjournalistiek is er een check op laster en moddergooien. Ivan Cairo, journalist van De Ware Tijd, laat zien hoe die check in de vakjournalistiek werkt. N.a.v. deze berichtgeving stuurt hij mij een app met vragen, die een journalist van Starnieuws ook had kunnen stellen. Hieronder is onze Whatsapp correspondentie van 25 februari 2021.

Cairo: Goedemiddag hr Hira.

DA’91 heeft naar aanleiding van de schenking van SPSB aan Dekosur voor uitvoering van een project over onderzoek en herschrijving vd Surinaamse geschiedenis een verzoek aan de procureur-generaal gedaan onderzoek te doen in hoeverre er mogelijk sprake is van onrechtmatig gebruik/besteding of corrupte aanwending van staatsgelden.

  1. Wat is uw reactie als betrokkene bij voornoemd project over deze actie van de partij?

Ik: Ik ondersteun het initiatief van DA’91. Ieder onderzoek zal laten zien dat ik gratis heb gewerkt voor Dekosur. Ik ben niet meer betrokken bij Dekosur vanwege meningsverschillen met het bestuur.

Cairo: 2. Welke activiteiten heeft Dekosur in het kader van voornoemd project al uitgevoerd?

Ik verwijs hiervoor naar het bestuur van Dekosur. Ik beschik over uitgebreide documentatie van mijn gratis werkzaamheden om de encyclopedie te produceren. Als de PG daarom vraagt zal ik die ter beschikking stellen.

Cairo: 3. Zijn er inmiddels al gelden voor Dekosur overgemaakt door SPSB? Zo ja, hoe groot is dat bedrag?

Ik verwijs hiervoor naar het bestuur van Dekosur. Ik heb geen inzicht in de financiën.

Cairo: 4. Welke activiteiten moeten nog ontplooid worden om het project af te ronden en in welk stadium van gevorderdheid bevindt de uitvoering zich?

Vanwege meningsverschillen met het bestuur ben ik niet meer betrokken bij het project en ben niet op de hoogte van de voortgang.

In de follow-up van de vragen gaat hij door:

Cairo: Wat was trouwens het specifieke  doel m.b.t. tot de SPSB-schenking?

Ik: De Surinaamse Postspaarbank heeft in verband met haar 140 jarig bestaan gemeend om een bijzonder gebaar te maken naar duurzame intellectuele ontwikkeling in Suriname.

Om dit doel te bereiken is op 14 april 2019 met Stichting Dekosur het volgende overeengekomen:

  1. Dekosur zal een team van onderzoekers in het leven roepen om wetenschappelijk onderzoek naar de dekolonisatie in Suriname te leiden;
  2. Dekosur zal een trainingsprogramma opzetten voor het team om het onderzoek uit te voeren;
  3. Dekosur zal publieke lezingen verzorgen over dekolonisatie;
  4. Dekosur is verantwoordelijk voor de eindresultaten van het onderzoek te weten:
  • Een zesdelige encyclopedische uitgave over de moderne geschiedenis van Suriname;
  • Overige publicaties het onderzoek rakende;
  1. Dekosur is verantwoordelijk voor de inhoudelijke opzet van conferenties en workshops die zij zal organiseren;
  2. Dekosur is verantwoordelijk voor het doen ontwikkelen van wetenschappelijke databases.

Cairo: Dus vanuit SPSB is het idee gekomen om een project over de geschiedenis uit te voeren?

Ik: Net als vele andere historici heb ik gepleit voor een herschrijving van de geschiedenis vanuit een dekoloniaal optiek. Ook in het DNA is hiervoor gepleit. Ik heb het project ontwikkeld en ben op zoek gegaan naar financiering en die gevonden bij  SPSB toen ik hoorde dat ze op zoek waren naar een project om te financiering in het kader van 14 0 jaar herdenking. Toen het eenmaal was opgezet bleek dat het tussen het bestuur en mij niet goed liep waardoor de relatie snel stuk liep en ik moest afhaken.

Op basis van dit interview heeft Cairo op 26 februari 2021 een artikel gepubliceerd in zijn dagblad De Ware Tijd met een correcte weergave van de informatie zoals een integere vakjournalist hoort te doen, ook al heeft hij geen enkele sympathie voor mij. De titel van zijn artikel is: Hira verwelkomt onderzoek naar Dekosur-project.

De check op laster en moddergooien die een vakjournalistiek hoort te plegen is volledig weg bij Starnieuws, die maar al te graag haatartikelen tegen mij publiceert. In jaar jonge jaren was Starnieuws hoofdredacteur Nita Ramcharan een toonbeeld van een progressieve vakjournalist. Dat is nu volledig veranderd. Starnieuws is een rechts medium dat haar buitenlands nieuws kopieert uit pro-imperialistische media en haar binnenlands nieuws manipuleert onder het mom van “objectieve” berichtgeving. Mensen uit alle politieke kampen kunnen hun stukken toch kwijt in Starnieuws? Niet helemaal.

De 8 December beweging is een rechtse pro-imperialistische beweging die het leed van de slachtoffers van de 8 Decembermoorden heeft gemonopoliseerd en het leed van honderden andere slachtoffers van politiek geweld systematisch heeft weggedrukt. Ramcharan, die zich gelieerd heeft aan de 8 Decemberbeweging, weet wanneer ze alle partijen aan het woord laat en wanneer niet. Op 1 augustus 2016 publiceerde ik een column in Starnieuws over de deelname van Hugo Essed, advokaat van de Stichting 8 December, aan de Volksmilitie na 8 december 1982 en sprak mijn verontwaardiging uit over zijn gebrek aan moraal. Theo Para en Kanta Adhin reageerden daarop. Ik schreef een column met een weerwoord dat op 8 augustus 2016 geplaatst had moeten worden. Tot mijn verbazing weigerde Nita Ramcharan mijn column met een mail van 7 augustus 2016 waarin ze schrijft: “Ik had gehoopt dat je dit achter je zou laten nadat je zei dat je klaar bent met de groep. Eerlijk gezegd vind ik dit gehaal en getrek niet plezierig. Het is wat mij betreft te persoonlijk nu.”

Hoor en wederhoor in Starnieuws? Voor anderen wel, voor mij niet. Starnieuws is verworden tot een medium waar riooljournalistiek wordt bedreven als het om mijn persoon gaat. Starnieuws is een email postbus waar iedereen zijn of haar laster kan publiceren, waarbij Ramcharan dan hoopt dat de mensen naar wie modder gegooid wordt zullen reageren zodat ze kan zeggen dat ze hoor en wederhoor heeft toegepast, tenminste als ze besluit om het te publiceren. Dat is het kenmerk van riooljournalistiek. Van vakjournalisten verwacht je dat er een check is op laster en moddergooien.

De jonge progressieve vakjournalist Nita Ramcharan is nu veranderd in een verbitterde vrouw die riooljournalistiek bedrijft als het om mijn persoon gaat. Het is niet de eerste keer en het zal ook niet de laatste keer zijn.