Sandew Hira, 11-4-2020

China

Op 27 december 2019 deed een ziekenhuis uit Wuhan, de hoofdstand van de Chinese provincie Hubei, voor het eerst melding van 3 patiënten met een longontsteking met een onbekende oorzaak. Een Chinese arts, Li Wenliang, die hiervan melding maakte werd aanvankelijk berispt door de autoriteiten omdat hij erop wees dat dit een gevaarlijke nieuwe ziekte is, maar nader onderzoek leerde dat hij gelijk had. Een officieel onderzoek sprak hem vrij en de Communistische Partij van China bood haar verontschuldigingen aan aan zijn familie. China stelde op 31 december de Wereld Gezondheidsorganisatie (WHO) op de hoogte van deze ontwikkeling. Sindsdien heef het land intensief samengewerkt met de wereld om het virus te kop in te drukken. Gedurende een maand kon de wereld zien hoe China allerlei maatregelen nam om haar bevolking te beschermen: uitgebreid testen, afsluiten van parken en toeristische attracties en op 23 januari zelf een totale lockdown in Wuhan. Elke dag hoorden we van een toenemend aantal besmettingen en een toenemend aantal doden. De aantallen leken duizelingwekkend: op 22 januari waren er 17 doden, een week later waren het er 170, op 4 februari 490 en op 22 maart 3.270. Op 10 april waren het er 3.339 en er kwamen amper nieuwe bij. In drie maanden tijd had China de epidemie onder controle gekregen.

Wat hebben ze gedaan? Ze hebben een enorme daadkracht getoond. Ze begonnen mensen snel te testen op allerlei plekken met geavanceerde lasergestuurde thermometers. Ze schakelden hun grote tech-bedrijven in om de voedselvoorziening en communicatie te organiseren. In de eerste dagen van de lockdown was er een run po de supermarkten. Maar al snel wisten bedrijven als Alibaba met lokale supermarkten een systeem op te zetten waarbij je vanuit je huis kon bestellen en direct wist of medicijnen en voedselproducten op voorraad waren. Binnen 20 minuten na je bestelling kreeg je je producten en vertelde een app je waar het werd klaargelegd.

In andere steden hebben ze technologie gebruikt om de risico’s van verspreiding in kaart te brengen. Iedereen gebruikt zijn mobiele telefoon met een QR-code (Quick Response code) om betalingen te verrichten en met andere te communiceren. Dit systeem wordt gebruikt om aan je QR-code een kleur toe te kennen. Het begint met het beantwoorden van vragen over je gezondheidssituatie en je reisgedrag en in hoeverre je in gebieden bent geweest waar Corona heerst. Op basis daarvan krijg je een kleurcode: groen betekent dat je vrij kunt reizen, geel dat je zeven dagen in quarantaine moet en rood dat je veertien dagen in quarantaine moet. Net als in Nederland hechten ook in China mensen aan de privacy van hun gegevens en dus zijn ook daar discussie over wie, hoe lang waar de gegevens kan opslaan en hoe dat gecontroleerd moet worden. Hun medisch systeem werd op stel en sprong ingericht om de bevolking te kunnen testen en zieken te kunnen behandelen. Zo kregen ze het virus in drie maanden onder controle en komt her openbare leven weer op gang in een stad als Wuhan. Een systeem van preventie blijft nog wel van kracht totdat er een vaccin is ontwikkeld.

Nederland

Op 30 januari riep de WHO de epidemie uit tot een internationale noodsituatie. De wereld was goed geïnformeerd. In Nederland volgden we de ontwikkelingen in China als een ver-van-mijn-bed show. De media hadden plezier erin om de Chinese regering af te schilderen als een onbetrouwbare regering die geen steun had onder het volk en maar niet in staat was om hun bevolking te beschermen. Anti-China retoriek vierde hoogtij.

Uitgerekend iemand van extreem-rechts, Thierry Baudet, vroeg op 29 januari in de Tweede Kamer om een spoeddebat over de vraag hoe Nederland voorbereid is op een mogelijk Corona uitbraak hier. De gevestigde partijen lachten hem uit. “Over tien dagen is een vergadering gepland en daar kan het besproken worden,” reageerden de regeringspartijen. De hele maand februari had de regering en haar deskundigen van het RIVM – – in tegenstelling tot de WHO – nog geen alarm geslagen. Op 1 maart gaf RIVM een persconferentie waarin ze verklaarde dat ondanks het feit dat er in Brabant tien besmettingsgevallen bekend waren er geen redenen waren om het Carnavalsfeest stop te zetten. Jaap van Dissel, directeur van RIVM, geeft op 13 maart aan: “50 tot 60 procent krijgt coronavirus.” Hij gaf bewust niet aan hoeveel doden dat zouden zijn. Een simpele berekening leert dat het om minimaal 170.000 doden gaat: 50% van 17 miljoen = 8,5 miljoen besmettingen. Het aantal doden per 100 besmettingen 16 maart was 2% en nam later toe tot 4%: 2% van 8,5 miljoen = 170.000 doden; 4% is 340.000 doden. Nederland zou zich hierop moeten voorbereiden, maar door deze aantallen te verzwijgen, bereid je je op niets voor. Een besmetting klinkt niet zorg erg als een dode.

En werkelijk, na 13 maart begon het aantal doden toe te nemen. Op 16 maart waren er al 24 gestorven aan corona. De paniek sloeg toe. Premier Rutte gaf op die dag een toespraak met een analyse van drie beleidsopties:

1. Het land gaat helemaal op slot: een total lockdown. Rutte: “Zo’n rigoureuze aanpak kan op het oog aantrekkelijk lijken, maar deskundigen wijzen erop dat het bepaald geen kwestie van dagen of weken zou zijn.” Optie 1 is afgewezen.
2. Het virus onbeheerst zijn gang laten gaan. Rutte: “Daarmee zou ons zorgsysteem in de piek van de besmetting volkomen overvraagd worden, waardoor er niet genoeg capaciteit zou zijn om kwetsbare ouderen en andere patiënten met een hoog risico te helpen.” Exit optie 2.
3. Het opbouwen van groepsimmuniteit. Rutte: “Wie het virus heeft gehad, is daarna meestal immuun. Net als vroeger met de mazelen. Hoe groter de groep die immuun is, hoe kleiner de kans voor het virus om over te springen op kwetsbare ouderen en mensen met een zwakke gezondheid. Met groepsimmuniteit bouw je als het ware een beschermende muur om hen heen. Dat is het principe. Dat leidt tot een beheerste verspreiding, onder groepen die het minste risico lopen… Maximaal controleren betekent dat we proberen met maatregelen de piek in het aantal besmettingen af te vlakken en uit te smeren over een langere periode. “

 

En zo hielden Rutte en zijn deskundigen samenleving voor de gek. Hij sprak bewust niet over het uitsmeren van het aantal doden over een langere periode, maar over het aantal besmettingen. Intussen is de meest grimmige scenario werkelijkheid aan het worden. Het officiële aantal doden in Nederland als directe gevolg van Corona is opgelopen van 24 op 16 maart naar 2.643 op 11 april, ruim drie weken later, dat is een stijging van 11.013% (!!). Straks heeft Nederland meer doden dan China.

We horen niets meer over groepsimmuniteit.

De vergelijking met andere landen

De informatievoorziening in Nederland over Corona is onderdeel van de manipulatie van de geest. Landen waar het Westen problemen mee heeft moeten het ontgelden: eerst China en nu Iran. De hele wereld kampt met Corona en over Iran moeten we steeds horen hoe het aantal doden daar maar toeneemt en de bevolking haar regering niet vertrouwt. Niets over economische sancties en de boycot van Iran. De cijfers die gepresenteerd worden, worden steeds als absolute cijfers gepresenteerd, zonder een vergelijk met anderen landen. Op 11 april had Iran 4.357 doden op een bevolking van 84 miljoen, dan zijn 5,2 doden per 100.000. Nederland had 15,5 doden per 100.000. Die vergelijking wordt niet gemaakt. Op 11 april was Amerika nummer één van de wereldranglijst van doden als gevolg van corona. Ze was Iran al voorbijgestreefd in aantallen doden per 100.000 (5,7).

De vergelijking die gemaakt moet worden is met landen die het beter doen zodat we van hen kunnen leren. Taiwan heeft een bevolking van 24 miljoen en een oppervlakte van 36.000 km2. Nederland heeft een oppervlakte van 42.000 km2. Op 11 april had Nederland 2.643 doden en Taiwan slechts 6. Zou dat niet een reden zijn om te kijken hoe dat in een dichtbevolking land als Taiwan mogelijk is en hier niet?

Taiwan zag Corona al in december aankomen. Ze publiceerden een lijst van 124 maatregelen die genomen moesten worden. Het begon met de eerste maatregel om vanaf 31 december passagiers in vliegtuigen te testen op symptomen van verhoogde temperatuur en luchtwegproblemen. En vervolgens werd een scala aan maatregelen uitgerold op het gebied van preventie, testen en voorbereiden van het zorgsysteem op de opvang van besmette gevallen.

En wat deed Nederland in die tijd? Op advies van de RIVM carnaval vieren met als gevolg dat Brabant de hoogste prijs betaalt voor de Corona crisis.

In plaats van testen en preventie komt het advies van Rutte en zijn deskundigen neer op een simpele boodschap: “Dames en heren, het gaat heel erg worden met de besmettingen; hou je goed en zorg dat je niet besmet wordt. Daag!” Daar moeten we het mee doen.

Een laatste vergelijking. De voormalige kolonie Suriname telde op 11 april 1 dode, het laagste aantal in Latijns-Amerika. Hoe kan dat?