Sandew Hira
24-12-2016

Een vreselijke breuk

Kun je je voorstellen? DENK is het afgelopen jaar de stem geworden van gekleurd Nederland in de Tweede Kamer. Je kunt je bedenkingen hebben hier en daar, zoals je dat bij alle politieke partijen zult hebben. Maar door de opkomst van DENK zijn de krachtsverhoudingen in Nederland aan het veranderen. Met meer zelfvertrouwen neemt de kritiek toe op racisme en islamofobie in Nederland. De toetreding van Sylvana Simons symboliseerde de combinatie van de strijd tegen racisme en islamofobie en de samenbundeling van krachten uit de diverse gemeenschappen van kleur. Het was een versterking van de anti-racisme beweging als geheel.

De uittreding van Sylvana Simons uit DENK is daarom een harde en gevoelige klap voor deze beweging. Nu is er een splitsing die zal doorwerken in de beweging. Hoe moet je daar nu mee omgaan? Dat is echt niet gemakkelijk. Ik heb opgeroepen om op DENK te stemmen en Sylvana Simons altijd met passie verdedigd. En deze splitsing brengt mij – en veel activisten – in een ongelooflijk moeilijk parket. Je wilt niet kiezen tussen twee krachten die je een warm hart toedraagt en dat hoeft ook niet als ze een eenheid vormen. Maar die eenheid is nu kapot en moeten we de scherven oppikken en zien hoe verder te gaan. Er zijn geen gemakkelijke antwoorden.

Overwegingen bij een keuze

Het liefst wil je niet kiezen, maar uiteindelijk heb je maar één stem in het verkiezingslokaal. Bovendien zijn er nog drie maanden te gaan en wil je afwachten hoe DENK en Artikel 1, de partij van Simons, zich gaan ontwikkelen.

Intussen woedt de discussie om je heen en moet je een standpunt bepalen. Hoe doe je dat?

Je kunt uitgaan van de gedachte: ik stem op mensen die op mij lijken. Dat is legitiem. Als die mensen jouw belangen verdedigen en jouw stem willen zijn, dan is dat ook logisch. Je moet dan bepalen of je op die individuen stemt in combinatie met de partij die je aanspreekt, dus als  je een Afro-achtergrond hebt, dan zoek je op de kandidatenlijst naar een Afro-kandidaat van de partij die je aanspreekt. Als je een Turk bent, dan zoek je naar de Turk van de partij die je aanspreekt. Op zich is daar niks mis mee.

Maar als je breder wilt kijken dan het individu, dan moet je partijen gaan beoordelen. Hoe doe je dat?

Je kunt naar documentatie kijken: wat is hun programma, wat zeggen ze?

Je kunt naar hun handelingen kijken, omdat er vaak een verschil is tussen woord en daad. DENK heeft een korte historie met haar optreden in de Tweede Kamer, haar Facebook filmpjes en haar optreden in de pers. Sylvana heeft zich op een geweldige wijze uitgesproken tegen racisme en Zwarte Piet. Daarom was die combinatie ook sterk.

Nu moet je kiezen tussen die twee. Het is geen prettige keuze, ééntje die je liever niet wil maken. Iedereen heeft zijn of haar eigen overwegingen. Dat respecteer ik. Hoe ga ik die keuze maken?

In zal primair kijken op welke wijze de twee partijen een stem zullen zijn van gekleurd Nederland. Onze gemeenschappen van kleur worden niet door de bestaande politieke partijen vertegenwoordigd. De Nederlandse media hebben DENK proberen te criminaliseren door de strijd in Nederland tegen racisme te verbinden met standpunten over hoe je tegenover Erdogan staat. Gaan de media Sylvana Simons proberen te criminaliseren en haar standpunt over Bouterse vragen? In de Surinaamse gemeenschap zul je voor- en tegenstanders van Bouterse hebben, dus welk standpunt ze ook inneemt, het werkt altijd tegen een deel van de Surinaamse achterban.

Ik beoordeel alle partijen – DENK en Artikel 1 – in hoge mate op basis van de binnenlandse politiek: wat betekenen ze voor de gemeenschappen van kleur hier. De buitenlandse politiek is heel belangrijk en daar is mijn beoordelingscriterium in hoeverre ze anti-imperialistisch zijn.

Van DENK weet ik dat ze zonder enige twijfel en zonder zich daarvoor te schamen een stem willen zijn van de gekleurde gemeenschap, ook al betekent dat dat een deel van de Nederlandse samenleving niets van ze moet hebben. Ik vind dat een prima standpunt, omdat als je zoekt naar een partij die voor de hele samenleving is, dan kun je nu al kiezen tussen alle smaken: van de Dierenpartij tot en met de VVD. Als Artikel 1 een nieuwe partij wordt voor iedereen, dan zal ze zich in dat rijtje moeten aansluiten en zich afvragen waarom een persoon van kleur op Artikel 1 moet stemmen in plaats van op Groen Links of de PvdA, die ook zeggen tegen racisme te zijn. De meerwaarde van een partij van mensen van kleur is dat ze openlijk en zonder enige terughoudendheid zeggen dat ze de stem willen zijn van gekleurd Nederland, zoals de ouderenpartijen zonder schaamte zeggen dat de stem willen zijn van ouderen, de Dierenpartij van dieren enz.

Het is niet gemakkelijk allemaal, maar we hebben helaas niet de luxe om te zwijgen. We moeten met vallen en opstaan onze weg zien te vinden in deze moeilijke tijden.