Categorie archieven: Uncategorized

Weekend cursus Decolonizing The Mind: Zaterdag en zondag 28 en 29 april 2018

Achtergronden

Studio-K organiseert in samenwerking met IISR een weekend cursus Decolonizing The Mind (DTM). De weekend cursus behandelt the concepten, methoden en technieken van de theorie van DTM, met als doel om daarna te komen tot een gezamenlijk georganiseerd evenement. De afgelopen 150 jaar hebben twee theorieën over bevrijding van de mens kennis, cultuur en activisme bepaald: Liberalisme en Marxisme. Beiden zijn geworteld in de Europese Verlichting. Dekoloniaal denken is een verzameling bijdragen voor een derde theorie van bevrijding die onder verschillende labels zijn ontwikkeld: postkolonialisme, orientalisme, subaltern studies, Islamic Liberation Theology, Zapatismo etc. DTM beoogt deze bijdragen bijeen te brengen in een samenhangend theoretisch raamwerk als een alternatief voor Liberalisme en Marxisme.

De cursus is bedoeld voor activisten, studenten en academici die kennis willen maken met DTM.

Onderwerpen

De cursus behandelt de volgende vragen:

  1. Wat zijn de verschillen tussen de drie theorieën: Liberalisme, Marxisme en DTM?
  2. Hoe is het proces van kennisproductie vanuit deze drie theorieën? Welke concepten, methoden van argumentatie, houding en vaardigheden zijn daarbij vereist? Hoe is de relatie met instituties van macht?
  3. Wat is mental slavery? Hoe is onze geest, mentaliteit, houding en vaardigheden beïnvloed door het kolonialisme? Hoe komt dat tot uiting in het dagelijks leven, op werk en in het activisme?
  4. Hoe passen we DTM toe op het gebied van geschiedschrijving en het bouwen van solidariteit tussen verschillende groepen die zich organiseren rondom anti-racisme, islamofobie, diversiteit, LGTBQ+, vrouwenstrijd, intersectionaliteit, anti-imperialistische strijd en de algemene maatschappelijke discussies?

De bijeenkomst is een voorbereiding op een publiek evenement dat in juni zal worden gehouden in het kader van Keti Koti Maand waarin de deelnemers getraind worden om dit evenement vorm en inhoud te geven vanuit een DTM perspectief.

Cursus materiaal

De cursus is een intensieve interactieve oefening die begint met een voorbereiding, de cursus zelf en een traject van nazorg. Er wordt een besloten Facebook groep voor de cursus gemaakt.

In tegenstelling tot een eerder bericht zal Facebook niet gebruikt worden in de cursus, maar een E-Learning systeem: Moodle. De deelnemers krijgen toegang tot Moodle. Cursusmateriaal en communicatie tussen deelnemers voor en na de cursus vindt via Moodle plaats. Een week voor de cursus wordt het curusmateriaal in Moodle beschikbaar gesteld. Daarin worden de basisconcepten uitgelegd. Deelnemers worden geacht om de powerpoint voor de cursus te bestuderen.

Les methoden

Op de cursus wordt aan participanten gevraagd om een korte samenvatting te geven van de powerpoint.

Vervolgens wordt via debatten, korte presentaties die tijdens de cursus worden voorbereid en case-besprekingen de theorie toegepast.

Programma

Zaterdag

09.30-10.00 Inloop
10.00-10.30 Kennismaking: wie ben je en wat wil je kwijt over jezelf
10.30-12.30 Sessie 1: DTM als een derde theorie van bevrijding
12.30-13.30 Lunch
13.30-17.00 Sessie 2: mental slavery

Zondag

09.30-10.00 Inloop
10.00-12.30 Sessie 3: Toepassing DTM in dagelijks leven
12.30-13.30 Lunch
13.30-17.00 Sessie 4: Training in DTM vaardigheden in discussies, debat en activisme.

Na de cursus

Een belangrijk doel van de cursus is om deelnemers in staat te stellen om DTM toe te passen in het dagelijks leven: werk, discussie met collega’s, op school of universiteit met vrienden en familie etc.

De Facebook groep zal na de cursus actief blijven zodat mensen met elkaar kunnen blijven communiceren en elkaar kunnen helpen als ze artikelen willen schrijven of op andere manieren willen interveniëren in maatschappelijke discussies.

Over de Cursus

Deze cursus is een samenwerking met het programma School of Critics bij Studio/K waarbij maandelijks Informatieve lezingen, workshops, panels, film en/of discussieavonden over kritische en maatschappelijk onderbelichte thema’s worden georganiseerd. Dit zal zo veel mogelijk worden gedaan in samenwerking met culturele en maatschappelijke organisaties. Studio/K vindt het belangrijk om kritische discussies te faciliteren, maar deelt niet noodzakelijk de meningen en standpunten die worden vertegenwoordigd door de genodigde sprekers, partijen en/of groepen.

Datum en tijd

De cursus wordt gegeven op zaterdag 28 en zondag 29 april van 10.00-17.00 uur bij Studio/K, Timorplein 62, 1094 CC Amsterdam

Cursusgeld en aanmelding

Het cursusgeld bedrag € 40 euro en is inclusief twee lunches op zaterdag en zondag. Het maximaal aantal deelnemer is 25.

Je kunt je hier aanmelden. Het cursusgeld moet uiterlijk 15 april overgemaakt worden.

Cursusleider

De cursus wordt gegeven door Sandew Hira, coördinator van het Decolonial International Network en directeur van IISR.

Aanmelding

Aanmelding is verplicht en geschiedt via de website van IISR.

Na aanmelding moet het bedrag van 40 euro worden overgemaakt naar International Institute for Scientific Research, RABO Bank, IBAN NL35 RABO 0103 0575 60, BIC (Swift Code) RABONL2U.

Meer informatie

Email: info@iisr.nl.

Telefoon: 06-41283785

Feminisme als instrument van racisme: DTM en Boef

Sandew Hira, 5-1-2017

Het is weer zover. De media gaan weer los op mensen van kleur. En daarbij gebruiken ze een oude techniek die we in Decolonizing The Mind (DTM) noemen “breng beschaving aan de barbaren” (civilizing the barbarian). In die techniek wordt de superioriteit van de witte beschaving tegen de inferioriteit van de niet-witte beschaving weer eens benadrukt. Het gaat om de kwestie Boef, artiestennaam van Sofiane Boussaadia. Boef is een apolitieke rapper waarvan je duizend in een dozijn hebt en die net als veel apolitieke rappers sexistische teksten in hun raps hebben. Dat maakt hem succesvol in het apolitieke culturele klimaat van jongeren. Zijn video’s trekken miljoenen views op YouTube. Hij treed op op grote festivals.

Op Nieuwjaarsdag 2018 kreeg hij van een aantal jonge vrouwen een lift toen hij met een lekke band kwam te staan. Hij noemde ze vervolgens in een videoblog kechs (hoeren).

Ach, zou je denken. Wat is daar nou zo bijzonder aan.

Cabaterier Hans Teeuwen roept trots: “Alle vrouwen zijn kuthoeren.” Zijn collega Youp van ’t Hek schreef een gedicht die hij met verve voordraagt en als titel heeft “Vuile vieze tering hoer.”

Maar Boef is anders behandeld dat deze cabaretiers. Ninke Dej, columniste van vrouwenblad Viva haalde met instemming Teeuwen aan: Want, zoals Hans Teeuwen al zei: Alle vrouwen zijn KUTHOEREN. Vrouwen geven altijd af op nieuwe vriendinnen van exen, of ex- vriendinnen van nieuwe liefdes.”[1]

De website Cabaret op het net publiceert het gedicht van Van ’t Hek met de beschrijving: “Youp van ’t Hek met het mooiste liefdesgedicht, uit de voorstelling Scherven (1997).”[2]

Bij Boef ging het anders. Popfestival Paaspop in Schijndel zegt hem af. Muziekfestival Muze Misse wil hem niet meer hebben. GOfun Partyvakanties van reisorganisatie Corendon, die vakanties organiseert naar Chersonissos (Griekenland), Sunny Beach (Bulgarije) en Lloret de Mar (Spanje) hebben de samenwerking met Boef opgezegd. Hij zou daar optreden.

Media, columnisten en intersectionele activisten buitelen over elkaar om Boef te veroordelen vanwege zijn sexistische uitlatingen. Er is een ware media-hype om Boef te veroordelen.

Hoe moeten we het verschil verklaren tussen de veroordeling van Boef en de lof voor Teeuwen en Van ’t Hek voor hetzelfde gedrag? Het antwoord moeten we zoeken in de DTM analyse van het mechanisme “breng beschaving aan de barbaren” en de rol van het feminisme daarin.

Boef is het prototype van de moslimbarbaar, de vrouwenhater. Dat wordt zo letterlijk gezegd, maar de hype vindt plaats tegen de achtergrond van een klimaat waarin moslims sinds Pim Fortuyn neergezet worden als achterlijk en de meeste politieke partijen met de PVV voorop pleiten voor de bescherming van Nederlandse waarden als feminisme tegen de oprukkende achterlijke beschaving uit het oosten.

Door Boef aan de schandpaal te nagelen en Teeuwen en Van ’t Hek op te hemelen wordt het verschil gemaakt tussen de barbaar die vrouwenhaat en Nederlandse cabaretiers die groffe, maar leuke grappen maken over vrouwen. Feminisme is hierdoor een instrument geworden van racisme door haar selectieve toepassing. Feminisme is een vlag geworden van het Westen dat zich als doel heeft gesteld om barbaren beschaving bij te brengen. Feminisme was de vlag waaronder de oorlog in Afghanistan is gevoerd om Afghaanse vrouwen te bevrijden van de achterlijke Taliban.

En veel feministen lenen zich voor deze vorm van racisme. Ze zwijgen over het racistisch karakter van dit feminisme en sluiten zich maar al te graag aan bij het koloniale koor van de Westerse beschaving. Intersectionalisten hebben moeite om kleur te bekennen. Als feminisme een instrument is van racisme, wat is dan nog de zin van intersectionaliteit die ervan uitgaan dat dat onmogelijk is? Immers, feminisme en racisme versterken elkaar en kunnen nooit in conflict zijn met elkaar. Maar als de praktijk anders uitwijst, wat doe je dan nog als intersectionalist? Blijft je deel van het koloniale koor, of neem je stelling nemen tegen racisme en leg je uit waarom er een verschil is in de media-hype tussen Boef en de witte cabaretiers?

De hypocrisie van het feminisme komt op het wereldtoneel pijnlijk tot uiting in de manier waarom feministen reageren op Malala Yousafzai, die op 15-jarige leeftijd door de Taliban door het hoofd werd geschoten en de 16-jarige Palestijnse verzetstrijdster Ahed Tamimi die door Israel werd gearresteerd en in de gevangenis gegooid. Malala kreeg de steun van feministen van hoog tot laag. Tamimi wordt doodgezwegen.

DTM leert ons waarom dit zo is: feminisme is het oude verhaal van het brengen van beschaving aan de barbaren in een nieuw jasje van vrouwenbevrijding.

[1] https://www.viva.nl/nynke/alle-vrouwen-zijn/

[2] http://cabaretophetnet.nl/youp-van-t-hek/youp-van-t-hek-liefdesgedicht/.

Waarom “islamitisch” terrorisme niet bestaat

Sheher Khan, 5 mei 2017

Met de komst van Trump en zijn team van witte nationalisten keert ook de botsing der beschavingen retoriek terug. Geïntroduceerd tijdens Bush’ ambtstermijn (en door Obama genuanceerd), spreekt men in het Witte Huis weer openlijk van een inherente en onvermijdelijke clash tussen enerzijds het westen en anderzijds ‘de islam’. In plaats van “violent extremism”, als onder Obama, om terreurgroepen als al-Qaida en Daesh aan te duiden, is de focus nu weer op “radical Islam” en wordt er weer gesproken van “islamic terrorism”.

In dit stuk zal betoogd worden dat er niet zoiets bestaat als “islamitisch” terrorisme.  Ook de nuance aangebracht door voormalig president Obama is onjuist. Religie speelt namelijk geen motiverende rol, ook niet bij extremistische interpretaties. Hier zal daar verder op worden ingegaan, en daarbij het volgende worden toegelicht:

  1. Er bestaat geen causaal verband tussen het aanhangen van de islam en het plegen van terroristische daden;
  2. Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat terroristen niet gemotiveerd worden door religie, maar politiek;
  3. De terroristen beamen dat zelf ook;
  4. Sterker, de meeste terroristen bezitten eens niet over gedegen islamitische kennis;
  5. De islam wordt gebruikt ter rechtvaardiging van wandaden en om een identiteit te vormen;
  6. De islamitische wereld terrorisme afwijzen;
  7. Terrorisme wordt niet alleen door niet-statelijke actoren (e.g. al-Qaida). Ook de staat maakt zich daar schuldig aan.
  8. Het gebruik van “islamitisch” terrorisme is derhalve misleidend en een misvatting en daarom worden alternatieven gepresenteerd: simpelweg terrorisme of Binladenisme en takfiri terrorisme;

Botsing der beschavingen? Extremistische islam?
Waarom sluiten mensen zich aan bij terreurgroepen als al-Qaida en Daesh en plegen ze aanslagen? Een vaak gehoorde antwoord is dat zogeheten “islamitisch geïnspireerde terrorisme”, zoals de naam al doet suggereren, haar oorsprong vindt in ‘de islam’. Volgens wetenschapper Arun Kundnani heersen er twee perspectieven hierop: een culturalistische en liberale kijk[i].

Culturalisten verklaren “islamitisch” terrorisme als gevolg van een inherent conflict tussen het westen en de islam. Een zogeheten botsing der beschavingen. Dat conflict vindt haar oorsprong in ‘de islam’, omdat “the teachings of Islam fail to separate it from the political sphere” en waardoor “the atavisms of religious fanaticism are dangerously introduced into the public realm”. Moslims staan dus constant in conflict met de verheven, verlichte en hoogontwikkelde westers moderne samenleving, en dat vanwege hun geloofsovertuiging . Dit leidt tot de volgende gesimplificeerde logica: persoon A is moslim en dus gevoelig voor radicalisatie en in het verlengde daarvan zelfs voor terrorisme.

DE SPLITSING DENK EN SYLVANA SIMONS: HOE MOET JE IN HEMELSNAAM HIERMEE OMGAAN?

Sandew Hira
24-12-2016

Een vreselijke breuk

Kun je je voorstellen? DENK is het afgelopen jaar de stem geworden van gekleurd Nederland in de Tweede Kamer. Je kunt je bedenkingen hebben hier en daar, zoals je dat bij alle politieke partijen zult hebben. Maar door de opkomst van DENK zijn de krachtsverhoudingen in Nederland aan het veranderen. Met meer zelfvertrouwen neemt de kritiek toe op racisme en islamofobie in Nederland. De toetreding van Sylvana Simons symboliseerde de combinatie van de strijd tegen racisme en islamofobie en de samenbundeling van krachten uit de diverse gemeenschappen van kleur. Het was een versterking van de anti-racisme beweging als geheel.

De uittreding van Sylvana Simons uit DENK is daarom een harde en gevoelige klap voor deze beweging. Nu is er een splitsing die zal doorwerken in de beweging. Hoe moet je daar nu mee omgaan? Dat is echt niet gemakkelijk. Ik heb opgeroepen om op DENK te stemmen en Sylvana Simons altijd met passie verdedigd. En deze splitsing brengt mij – en veel activisten – in een ongelooflijk moeilijk parket. Je wilt niet kiezen tussen twee krachten die je een warm hart toedraagt en dat hoeft ook niet als ze een eenheid vormen. Maar die eenheid is nu kapot en moeten we de scherven oppikken en zien hoe verder te gaan. Er zijn geen gemakkelijke antwoorden.

Overwegingen bij een keuze

Het liefst wil je niet kiezen, maar uiteindelijk heb je maar één stem in het verkiezingslokaal. Bovendien zijn er nog drie maanden te gaan en wil je afwachten hoe DENK en Artikel 1, de partij van Simons, zich gaan ontwikkelen.

Intussen woedt de discussie om je heen en moet je een standpunt bepalen. Hoe doe je dat?

Je kunt uitgaan van de gedachte: ik stem op mensen die op mij lijken. Dat is legitiem. Als die mensen jouw belangen verdedigen en jouw stem willen zijn, dan is dat ook logisch. Je moet dan bepalen of je op die individuen stemt in combinatie met de partij die je aanspreekt, dus als  je een Afro-achtergrond hebt, dan zoek je op de kandidatenlijst naar een Afro-kandidaat van de partij die je aanspreekt. Als je een Turk bent, dan zoek je naar de Turk van de partij die je aanspreekt. Op zich is daar niks mis mee.

Maar als je breder wilt kijken dan het individu, dan moet je partijen gaan beoordelen. Hoe doe je dat?

Je kunt naar documentatie kijken: wat is hun programma, wat zeggen ze?

Je kunt naar hun handelingen kijken, omdat er vaak een verschil is tussen woord en daad. DENK heeft een korte historie met haar optreden in de Tweede Kamer, haar Facebook filmpjes en haar optreden in de pers. Sylvana heeft zich op een geweldige wijze uitgesproken tegen racisme en Zwarte Piet. Daarom was die combinatie ook sterk.

Nu moet je kiezen tussen die twee. Het is geen prettige keuze, ééntje die je liever niet wil maken. Iedereen heeft zijn of haar eigen overwegingen. Dat respecteer ik. Hoe ga ik die keuze maken?

In zal primair kijken op welke wijze de twee partijen een stem zullen zijn van gekleurd Nederland. Onze gemeenschappen van kleur worden niet door de bestaande politieke partijen vertegenwoordigd. De Nederlandse media hebben DENK proberen te criminaliseren door de strijd in Nederland tegen racisme te verbinden met standpunten over hoe je tegenover Erdogan staat. Gaan de media Sylvana Simons proberen te criminaliseren en haar standpunt over Bouterse vragen? In de Surinaamse gemeenschap zul je voor- en tegenstanders van Bouterse hebben, dus welk standpunt ze ook inneemt, het werkt altijd tegen een deel van de Surinaamse achterban.

Ik beoordeel alle partijen – DENK en Artikel 1 – in hoge mate op basis van de binnenlandse politiek: wat betekenen ze voor de gemeenschappen van kleur hier. De buitenlandse politiek is heel belangrijk en daar is mijn beoordelingscriterium in hoeverre ze anti-imperialistisch zijn.

Van DENK weet ik dat ze zonder enige twijfel en zonder zich daarvoor te schamen een stem willen zijn van de gekleurde gemeenschap, ook al betekent dat dat een deel van de Nederlandse samenleving niets van ze moet hebben. Ik vind dat een prima standpunt, omdat als je zoekt naar een partij die voor de hele samenleving is, dan kun je nu al kiezen tussen alle smaken: van de Dierenpartij tot en met de VVD. Als Artikel 1 een nieuwe partij wordt voor iedereen, dan zal ze zich in dat rijtje moeten aansluiten en zich afvragen waarom een persoon van kleur op Artikel 1 moet stemmen in plaats van op Groen Links of de PvdA, die ook zeggen tegen racisme te zijn. De meerwaarde van een partij van mensen van kleur is dat ze openlijk en zonder enige terughoudendheid zeggen dat ze de stem willen zijn van gekleurd Nederland, zoals de ouderenpartijen zonder schaamte zeggen dat de stem willen zijn van ouderen, de Dierenpartij van dieren enz.

Het is niet gemakkelijk allemaal, maar we hebben helaas niet de luxe om te zwijgen. We moeten met vallen en opstaan onze weg zien te vinden in deze moeilijke tijden.

 

De discussie met Sunny Bergman

Sandew Hira
23-12-2016

Sunny Bergman was op Radio Mart in een discussie met mij, die geleid werd door Glenn Codfried, naar aanleiding van mijn kritiek op haar documentaire. Daarin kwam te sprake dat er een goed debat moest worden gevoerd over bondgenootschap met witte mensen in de strijd tegen racisme. Mitchell Esajas van New Urban Collective bood via Facebook aan om dat debat te organiseren. Op Facebook werd enthousiast gereageerd op dit voorstel en werd een praktische invulling besproken. Moet het debat met camera’s worden opgenomen en via Facebook live worden uitgezonden? Sunny was er eerst geen voorstander van. Ik bracht het argument van transparantie naar voren. Ze ging akkoord. Moet het een debat worden of een gesprek met meer mensen? Sunny wil een gesprek. Ik zeg dat een debat een gesprek is tussen twee mensen die elkaar stellingen beoordelen. In een persoonlijke Facebook chat tussen Mitchell, mij en Sunny worden de details besproken: zondag 29 januari in Vereniging Ons Suriname van 14.00-17.00 uur. Sunny en ik houden ieder een inleiding van 20 minuten. Daarna volgt er een debat tussen ons van 30 minuten. Vervolgens krijgen twee mensen de gelegenheid om het debat te becommentariëren. Tenslotte komt er een zaaldiscussie. Het New Media Platform bood aan om de zaak met professionele camera’s op te nemen en via Facebook live uit te zenden.

Een normale gang van zaken bij de voorbereidingen van een debat, toch? Ja, als het alleen om witte mensen zou gaan. Zodra mensen van kleur in beeld komen, verandert de zaak. Dus dacht Sunny twee keer na, en kwam tot het besluit om toch maar niet in debat te gaan met mij. Waarom?

Mitchell stuurde een FB-bericht: “Sunny en ik hebben elkaar zojuist gesproken. Sunny gaf aan dat ze het format van debat niet ziet zitten omdat een gesprek uit haar ervaring met de films constructiever is.”

Om te begrijpen wat hier aan de hand is, heb je niet veel aan theorieën over white privilege, alledaags en weekend racisme. Je moet kijken naar eeuwenlang racisme dat bekend staat onder de naam institutioneel racisme.

Sinds de Witte Verlichting van Europa is er een beeld geschapen van mensen van kleur alsof ze niet rationeel zijn. Ze denken niet met hun verstand, maar met hun geslacht. Ze kunnen geen beschaafde conversatie voeren. Deze barbaren strooien direct met scheldtermen als “fuck you”, gooien met speren, schieten met geweren en zijn gewoon niet in staat om met argumenten te discussiëren.

Als – God verhoede het – er toch een gesprek tussen wit en zwart moet komen, dan mag wit wel voorwaarden stellen aan zwart.

Geen camera’s erbij. Dat doen ze alleen bij debatten tussen witte mensen, een beschaafd volk, dat geduldig luistert en debatteert. Als zwart erbij komt, loopt het gegarandeerd uit de hand en dat mag niet geregistreerd worden.

Als witte mensen kritiek geven, dan noemen ze het een discussie. Als zwarte mensen kritiek geven, dan noemen ze het een aanval. Daarom willen ze geen kritiek, maar applaus. Kritiek is destructief. Applaus is constructief. De witte eis voor het debat is: geen destructie (kritiek), maar constructie (applaus). Als zwarte mensen niet willen applaudisseren voor iedere scheet die witte mensen laten, dan zijn ze destructief bezig.

Als een wit persoon in debat gaat met een zwart persoon, dan moet je ervoor zorgen dat de witte persoon een paar zwarte medestanders met zich kan meenemen. Zonder zwarte medestanders wordt het gevaarlijk voor wit. Daarom is de eis: geen debat, maar een gesprek van wit (met zwarte medestanders) tegenover de zwarte kritiek. Net als in de good old days van slavernij waar de witte meester altijd zwarte totslaafgemaakten bij zich had als hij “in gesprek” ging met de rest van de plantage.

Als witte mensen met elkaar in debat gaan, dan is het een intellectuele exercitie tussen beschaafde mensen. Als wit en zwart in debat gaan met elkaar dan is het “wij tegenover zij”. Witte mensen kennen geen “wij tegenover zij” als ze meningsverschillen hebben.

Als witte mensen het vraagstuk van identiteit bespreken, dan heet het “het doorbreken van taboe’s”, “het bespreekbaar maken van de problemen van de multiculturele samenleving.” Als zwarte mensen over identiteit praten, dan krijgt het een negatieve label: “identity politics”.

Sunny’s opvatting dat een debat tussen haar en mij alleen destructief kan zijn is gebaseerd op die racistische noties uit de Witte Verlichting die ik hierboven heb uiteengezet. En zo iemand wil ons gaan uitleggen wat racisme is en hoe het werkt.

Debat Carla Boos versus Sandew HiraNTR serie De Slavernij

Datum: 18 september t/m 16 oktober 2011
Betreft: NTR serie De Slavernij

Nooit eerder was de verontwaardiging onder zwarte mensen over een televisieserie in Nederland zo groot. De controverse rond de serie ‘De Slavernij’ bereikt een curieus dieptepunt wanneer de wetenschappers uit wiens kokers deze serie zijn fundament kreeg zich publiekelijk ervan distantiëren. Eenzijdigheid van perspectief, valse voorstellingen en ‘verzwegen verleden’ zijn veelal eigen aan het geschiedbeeld zoals dat van generatie op generatie is doorgegeven. Onderkend moet worden dat geschiedbeelden en historisch bewustzijn een deel zijn van het immateriële erfgoed. Ze zijn van betekenis voor het gevoel en de ervaring van de continuïteit, i.c. de identiteit van persoon, groep of natie. Ze functioneren als bindmiddel naar binnen toe en afbakening naar buiten toe tegenover ‘buitenstaanders’.

Naar aanleiding van de discussie over de NTR-serie De Slavernij organiseerde Vereniging Ons Suriname een debat tussen Carla Boos (eindredactuer van de NTR serie De Slavernij) en Sandew Hira (criticus van de serie) op zondag 30 oktober 2011, met als thema: De Toekomst van het Slavernijverleden: Dékoloniseer de Geest! NOS Teve heeft een volledige registratie gemaakt van het debat op 30 oktober. De organisatoren zijn Tico Vos en zijn team bij NOS TeVe heel dankbaar voor het werk dat hij doet voor decolonzing the mind en het vastleggen van debatten. Het kan als educatief materiaal gebruikt worden in discussies over geschiedenis en identiteit.

Datum: 18 september t/m 16 oktober 2011
Betreft: NTR serie De Slavernij

De Nederlandse NTR serie over slavernij is door Sandew Hira becommentarieerd geweest tijdens de periode van uitzending: 18 september t/m 16 oktober 2011. Het commentaar dat Hira geeft bij de serie De Slavernij komt niet uit de lucht vallen. Het vloeit voort uit een kritische analyse van de Surinaamse geschiedschrijving dat is vastgelegd in zijn essay Decolonizing the mind. Klik hier om het volledige commentaar te lezen op de NTR serie De Slavernij.

Naar aanleiding van de discussie over de NTR-serie De Slavernij organiseerde Vereniging Ons Suriname een debat tussen Carla Boos (eindredactuer van de NTR serie De Slavernij) en Sandew Hira (criticus van de serie) op zondag 30 oktober 2011, met als thema: De Toekomst van het Slavernijverleden: Dékoloniseer de Geest! NOS Teve heeft een volledige registratie gemaakt van het debat op 30 oktober. De organisatoren zijn Tico Vos en zijn team bij NOS TeVe heel dankbaar voor het werk dat hij doet voor decolonzing the mind en het vastleggen van debatten. Het kan als educatief materiaal gebruikt worden in discussies over geschiedenis en identiteit.

Persconferentie Sandew Hira 3 augustus 2015

Datum: Maandag 3 augustus 2015
Tijd:15.00 Surinaamse tijd, 20.00 Nederlandse tijd
Plaats: Paramaribo, Suriname
Aanmelden: Journalisten die deze persconferentie wensen te bezoeken, dienen zich aan te melden via getuigenis@iisr.nl.
Live streaming: Televisie STVS: www.stvs.nu, Radio SRS: www.radiosrs.com

Op maandag 3 augustus hield Sandew Hira een persconferentie in Suriname over het onderzoek dat hij geïnitieerd heeft als follow-up van de openbare communicatie tussen hem en President Bouterse.

In de persconferentie ging Hira op de volgende punten:
1. De emotionele gevolgen van de Decembermoorden
2. De totstandkoming van het initiatief van de getuigenis
3. De getuigenis van Bouterse
4. Antwoord aan mijn critici en het maatschappelijk debat over de getuigenis
5. De relatie met nabestaanden
6. Het onderzoek
7. De communicatie over het onderzoek
8. De follow-up van dit traject

Klik hier om de volledige toespraak van Sandew Hira te lezen.

Datum: Zaterdag 15 augustus 2015
Tijd:12.00 Surinaamse tijd, 17.00 Nederlandse tijd
Plaats: Paramaribo, Suriname
Aanmelden: Journalisten die deze persconferentie wensen te bezoeken, dienen zich aan te melden via getuigenis@iisr.nl.
Live streaming: Radio SRS: www.radiosrs.com

Op zaterdag 15 augustus hield Sandew Hira een persconferentie in Suriname over het onderzoek dat hij geïnitieerd heeft als follow-up van de openbare communicatie tussen hem en President Bouterse.

In de persconferentie ging Hira op de volgende punten:
1. De resultaten van zijn gesprekken gedurende de afgelopen twee weken
2. Zijn voorgenomen bezoek aan de waarheidscommissie in Zuid Afrika
3. De maatschappelijke discussie over het project
4. De voorbereidingen voor de getuigenis

Klik hier om de volledige toespraak van Sandew Hira te lezen.