Commentaar op aflevering 1 van de NTR serie De Slavernij

Commentaar op De Slavernij, aflevering 1


Inleiding
Met veel bombarie en geld heeft de NTR haar nieuwe serie over De Slavernij gepresenteerd. Zondag 18 september was de eerste aflevering. Ik zal de komende weken iedere aflevering van commentaar voorzien.

De serie is gemaakt door het traditionele gezelschap van Nederlandse historici van de stroming van het wetenschappelijk kolonialisme: Gert Oostindie, Alex van Stipriaan en Henk den Heijer. En dat is dan ook goed te zien in het eindresultaat. Ik ga de afleveringen beoordelen op het volgende criterium: is het een goede weergave van wat transatlantische slavernij is geweest gebaseerd op feiten?

Algemene opmerkingen
De formule is dat de visie op slavernij op een luchtige manier wordt weergegeven. Daphne Busnkoek doet het serieuze verhaal over wat slavernij was en Roué Verveer is de comediant, de luchtige noot die rondhuppelt en van toeten noch blazen weet over slavernij. Dat is ook de taakverdeling die de afgelopen eeuwen tussen Nederlanders en Surinamers is geweest.

Wat is de aard van transatlantische slavernij?
In de internationale literatuur is er een uitgebreide discussie over deze vraag. De verschillen tussen de ideologen van het wetenschappelijk kolonialisme en de anti-koloniale wetenschappers zijn als volgt.

De ideologen doen voorkomen alsof alle vormen van slavernij hetzelfde zijn. Daarmee wordt de aard van de transatlantische slavernij verdoezeld. Bunskoek laat zien hoe mensen uit Oost-Europa in Nederland door criminelen als slaven worden behandeld. Vervolgens vertelt een politie-agent dat de belangrijkste vorm van moderne slavernij in India en Afrika voorkomt. We klagen wel over de transatlantische slavernij maar zie hier: India en Afrika zijn ook schuldig aan moderne slavernij. Dat is de boodschap.

Wat is zo onzinnig aan deze redenering? Twee zaken.
Ten eerste, de transatlantische slavernij was gesanctioneerd door staten. Het was geen aangelegenheid van particulieren. Het was gesanctioneerd door de regeringen van Europa. De regeringen van India en Afrika sanctioneren slavernij niet. Dat is het werk van particuliere criminelen. Het is geen overheidsbeleid. Dat is een cruciaal verschil. Ten tweede, de moderne slavernij is niet het fundament van de wereldeconomie in wording. De transatlantische slavernij heeft geleid tot de opkomst van de scheepvaart, bank- en verzekeringswezen, de stapelmarkten in Europa, de opkomst van verwerkingsindustrieën in Europa gebaseerd op landbouwproducten als suiker, koffie en cacao.

Dit is waar transatlantische slavenhandel en slavernij was en dat is iets heel anders dan criminele Polen in Rotterdam of zelfs in Afrika en India.

Blanke gijzelaars in slavernij
Bunskoek gaat naar Marokko met de boodschap: islamitische Marokkanen – alweer die “kut-Marokkanen” moet de gemiddelde Nederlander denken – hebben op grote schaal blanke Christenen tot slaaf gemaakt. Opmerkelijk is trouwens de terminologie. Bij blanke mensen praat Bunskoek over “tot slaaf gemaakte Christenen” en over Afrikanen praat ze gewoon over “slaven”.
Die christenen waren eigenlijk gijzelaars voor wie een losprijs werd geëist. In die tussentijd werden ze als slaaf tewerk gesteld.
Wat is de strekking: kijk, er was ook blanke slavernij en de meesters waren zwarte moslims. Slavernij is van alle tijden. Dus waar kletsen we over als we praten over transatlantische slavernij?
En hier heb je weer de draai van de feiten. Die transatlantische slavernij was niet gebaseerd op losgeld! Er was niemand die losgeld kon betalen voor de zwarte Afrikanen. Dat is al wezenlijk anders.

Blanke slavernij kwam trouwens op veel grotere schaal voor, niet in Afrika maar in Europa, met name Oost-Europa en wel tot het begin van de negentiende eeuw. De term slaaf komt ook van de Slavische volkeren. In Rusland is slavernij officieel in 1723 afgeschaft en overgegaan in lijfeigenschap.

Als je als iets zou willen vertellen over blanke slavernij dan zou het logischer zijn om te praten over een plek waar die op veel grotere schaal plaatsvond, namelijk Europa.

Maar het doel van Bunskoek verhaal is te laten zien dat niet alleen Europeanen zich schuldig maakte aan slavernij, maar ook de moslims. Het doel is niet om inzicht te krijgen in de vraag wat transatlantische slavernij was, want op grond van feiten is die volstrekt onvergelijkbaar met het verhaal van de blanke gijzelaars in Marokko.

Brazilië
De meest koloniale visie op slavernij was het verhaal van Bunskoek over Brazilië en Prins Maurits van Nassau en met name de scène van een jonge militair op de militaire academie die vertelt hoe goed de Nederlandse prins was voor Brazilië. Waarom? Hij had wetenschappers, schilders en zelfs astronomen naar Brazilië gebracht. Nooit geweten dat de astronomie in Brazilië tot zulke grote hoogten was geklommen. Maar het belangrijkste was wel de tolerantie. De Nederlanders hebben de Joden in staat gesteld om in alle vrijheid hun godsdienst te belijden. En hoe tolerant waren de Nederlanders ten opzichte van de vrijheid van de Afrikanen in slavernij. Die waren toch tot slaaf gemaakt? Geen woord erover.
Het is alsof iemand een verhaal houdt over de kampbewaarder van Aushwitch en vertelt hoe die concerten organiseerde met muziek van Mozart en Bach en zwijgt over het feit dat er gaskamers waren waar mensen werden vermoord. Dat is de kwaliteit van de eerste aflevering van De Slavernij.

Yu kan kibri yu granma, ma yu no kan kibri en koso koso
Dit is een Surinaams spreekwoord dat vrij vertaald zegt dat je je grootmoeder wel kunt verbergen, maar je kunt haar gekuch niet verbergen.

De NTR bracht de serie als de ultieme poging om een genuanceerd beeld van de slavernij geschiedenis naar voren te brengen. Drie professoren hebben hier hard aan meegewerkt: Gert Oostindie, Alex van Stipriaan en Henk den Heijer. Carla Broos heeft de eindredactie gedaan. Het resultaat is in kwaliteit minder dan een scriptie van de laatste klas van het vwo: het verzwijgt de belangrijkste informatie over slavernij daar waar het verteld had moeten worden. Het geeft een volstrekt verkeerd idee van wat transatlantische slavernij was door het te vergelijken met zaken die daar wezenlijk van afwijken. En het doel is zoals die altijd is geweest: het verzwijgen dat Nederland een misdaad heeft begaan tegen de menselijkheid, dat is de ultieme poging om het gekuch van de oma verborgen te houden.

Op naar aflevering 2.