Kolonialisme en de Indiase dans

Wat is de relatie tussen kolonialisme en dans. Poernima Gobardhan is een Hindostaanse danseres getraind in Indiase klassieke dansen. Ze is afgestudeerd als Master Of Arts And Culture in Theatre Studies aan de Universiteit van Amsterdam. Ze produceert een dansvoorstelling waarin de invloed van de voorouders van Hindostanen op de gemeenscap wordt uitgebeeld. Hiervoor ging ze in gesprek met Sandew Hira over kolonialisatie van de geest en kunst.

Lees hier meer over Poernima.

Volg hier het interview met Poernima. De laatste vijf minuten is het gesprek met Sandew Hira.

Op 5 mei presenteert ze de solovoorstelling My Pitṛs in combinatie met Elly & Me op het India Dans Festival 2021! via een digitale stream. presenteer ik de solovoorstelling My Pitṛs in combinatie met Elly & Me. Een inspirerende double-bill waarin elementen uit Bharata Natyam en de Vedische traditie gebruik om te reflecteren op het fenomeen sterfelijkheid.

My Pitṛs

De solo My Pitṛs (mijn voorouders) stelt het lineaire besef van tijd ter discussie. Ons heden kan niet begrepen worden zonder het verleden. Ook in onze individuele tijdslijn speelt het verleden, de geschiedenis van onze voorouders een beslissende rol. De tijd is circulair waarbij het verleden, het heden en de toekomst met elkaar verbonden zijn. Circulair betekent niets minder dan dat je voorouders verbonden zijn met jouw leven. Op die wijze blijft elk leven behouden in de gedachtes van volgende generaties.

Elly & Me

In 2019 maakte ik Elly & me voor het CaDance Festival, gebaseerd op de roman Eline Vere van de Haagse schrijver Louis Couperus. De solo laat zien hoe ik mij verhoudt tot Eline, vrouw die zich niet wil conformeren aan de verwachtingen van de maatschappij. Het 19de-eeuwse personage toont schrijnend veel overeenkomsten met de vrouw van vandaag. Met de torenhoge paradoxale verwachtingen lijkt het zelfs nog makkelijker jezelf te verliezen in de ellende.

Klik hier voor meer informatie.

Een dekoloniale visie op klimaatverandering

Op 22 en 23 april 2021 heeft president Biden een videoconferentie georganiseerd met wereldleiders over klimaatverandering. De Plurinationale Staat Bolivia organiseerde op 23 april 2021 een alternatieve videoconferentie. Sandew Hira werd gevraagd om een bijdrage te leveren. Zie hier de tekst van zijn bijdrage.

De nieuwe Tweede Kamer: Grote kansen voor de anti-racisme beweging

In 2015 kwam de eerste partij van mensen van kleur in de Tweede Kamer: DENK. Daarvoor waren er wel politici van kleur in de Kamer, maar ze vielen onder een partij discipline van hun witte partijen waardoor ze altijd beperkt waren in de wijze waarop ze de belangen van de gemeenschappen van kleur behartigden. DENK heeft laten zien dat het mogelijk is zonder enige terughoudendheid de confrontatie aan te gaan op het belangrijke podium van het land en zich daarbij niet te beperken tot de Moslimgemeenschap, maar de issues uit de Afro-gemeenschap in hun programma en propaganda mee te nemen.

De splitsing tussen Kuzu en Özturk had desastreus kunnen uitpakken. Het had de partij kunnen breken in twee afzonderlijke organisaties die waarschijnlijk geen van beide in de kamer zouden komen. Farid Azarkhan heeft zich ontplooid tot een fantastische leider die met humor en sarcasme die de kar wist te trekken. Kuzu en Özturk zijn verstandig geweest om het niet tot een splitsing te laten komen. Ik had verwacht dat DENK zou terugvallen naar 2 of 1 zetel. Dat is niet het geval. Ze zijn op 3 gebleven. Ze zijn wel teruggelopen in absolute aantal stemmen van 216.147 in 2017 naar 211.237 in 2021, een terugval met 4.910 stemmen. Dat valt heel erg mee.

Opmerkelijk is het hoge aantal stemmen voor Isaura Carillho (5.839) en Natasha Mohamed-Hoessein (3.826), gemeenteraadslid voor DENK in Rotterdam. Beide komen niet uit de traditionele Turkse en Marokkaanse achterban van DENK. Ze hebben meer stemmen behaald dan Stephan van Baarle (2.449), die op nummer 3 stond van de lijst van DENK en nu in de Tweede Kamer zit. Bij de volgende verkiezingen voor de Tweede Kamer moet DENK minimaal één vrouw hebben bij de eerste drie.

Gegeven alle ellende die DENK heeft meegemaakt (te midden van de altijd aanwezige negatieve media-aandacht) is het toch een mooi resultaat.

BIJ1 heeft het fantastisch gedaan. Bij de vorige verkiezingen heeft ze onder de naam Artikel 1 28.700 stemmen behaald. Dat is bij deze verkiezingen gegroeid naar 87.238 en daarmee behaalde ze een zetel.

Met twee partijen uit de gemeenschappen van kleur is de kans aanwezig dat de media ze tegen elkaar zal willen uitspelen en hun verschillen onder een vergrootglas gaan leggen. Ik hoop dat ze verstandig genoeg zijn om dat te doorzien en een strategie weten te ontwikkelen om samen op te trekken. Dat biedt grote kansen voor de anti-racisme beweging want de interactie tussen sociale bewegingen en anti-racistische partijen in de Tweede Kamer is heel belangrijk.

Wie weet dat over tien jaar ze fuseren tot één partij en over 20 jaar met de linkse partij tot één grote linkse partij.

 

Sandew Hira

 

Webinar over godsdienst en recht met Dr. Geetanjali Srikantan

Dr. Srikantan publiceerde een studie met de titel: Identifying and regulation religion in India. Law, History and the Place of Worship (Cambridge University Press, 2020). Daarin gaat ze in op de manier waarop godsdienst gereguleerd wordt door wetgeving op basis van inzichten uit de post-koloniale theorie en rechtstheorie en rechtsgeschiedenis. Volgens haar heeft India als een seculiere staat problemen met godsdienst vanwege de methodologie en raakwerk die Britse koloniale heersers hebben gebruik om godsdienst te identificeren en te reguleren.

Op zondag 14 maart van 14.00-15.00 uur zal Dr. Srikantan een ZOOM webinar houden over dit onderwerp. De webinar is in het Engels en wordt geleid door Sandew Hira.

Aanmelding geschiedt hier.

 

De discussie over de vertaling van Amanda Gorman: institutioneel racisme in de uitgeverswereld

Sandew Hira
28-2-2021

Amanda Gorman werd wereldberoemd door de voordracht die ze hield tijdens de inauguratie van president Biden. Een jonge zwarte vrouw met grote poëtische talenten heeft een podium gekregen om een natie te inspireren en te begeesteren. Hoe is ze daar terechtgekomen? Die vraag moeten we ons stellen als we de discussie willen voeren over de ophef rond de vertaling van haar gedichten door een witte literator Marieke Lucas Rijneveld.

Nederland telt vele Amanda Gorman’s, jonge zwarte vrouwen met inspirerende poëtische talenten. Hoe komt het dat we hier geen Amanda Gorman’s kennen, zwarte dichteressen die inspireren op nationale podia?

Het antwoord is eenvoudig: door institutioneel racisme. Witte uitgevers zijn gefocust op witte dichteressen. Als ze inclusief waren, als ze een keur aan zwarte talenten hadden gekweekt, dan zouden die zwarte namen gegrift zijn in ons geheugen, niet omdat wit talent wordt weggeduwd, maar omdat zwart talent ook gehoord mag worden.

Janice Deul heeft heel terecht dit punt aan de orde gesteld toen bekend werd dat een witte literator Amanda Gorman zou gaan vertalen. In Amerika heeft de burgerrechtenbeweging decennialang strijd gevoerd om zwart talent te erkennen. Zij hebben steeds aangegeven dat er zwart talent aanwezig is en gebruikt moet worden. Door die strijd is Amanda Gorman op Biden’s podium beland. Als je dat weet, hoe kun je dan tegen dezelfde strijd in Nederland zijn en vinden dat je het besluit van de witte uitgeverij niet mag bekritiseren om zwart talent een podium te onthouden. Uitgeverij Meulenhoff had kunnen kiezen voor een zwarte vertalen, maar heeft dat niet gedaan. Waarom? Als het is omdat ze dat zwart talent niet kennen, dan is de actie duidelijk: leer zwart talent kennen en geef ze een podium. Meulenhof heeft door die kritiek uiteindelijk voor die actie gekozen en dat is alleen maar toe te juichen.

Marieke Lucas Rijneveld had geen flauw idee van de gevoeligheden van de strijd van mensen van kleur en dacht dat dat los stond van taalkundige zaken. Zij (ze is non-binair en wil als “zij” worden aangeduid) zag het verband niet tussen de “rijkdom van taal” van Amanda Gorman en de sociale strijd die daarachter zit. Als ze dat gezien had, dan had ze tegen Meulenhof gezegd: zoek zwart talent dat geworteld is in die strijd. Ik bedank ervoor.

Meulenhof gaf aan dat Rijneveld over kwaliteiten beschikt om het werk te kunnen doen. Uit de reactie van Rijneveld blijkt dat ze NIET over die kwaliteiten beschikt. Ze schrijft: “Wat me interesseert is de rijkdom van taal … waarbij ik het als grootste taak zag om haar kracht, toon en stijl overeind te houden.” Hieruit blijkt dat ze het gedicht niet begrepen heeft. Het gedicht  gaat over meer dan taal en stijl. Het gedicht gaat over sociale strijd. Kijk naar deze regels:

We the successors of a country and a time
where a skinny Black girl
descended from slaves and raised by a single mother
can dream of becoming president

Je moet sociale strijd begrijpen om te zien wat hierachter zit. Want het is een referentie naar de civil rights movement. Als jet puur als taal ziet, dan heb je er niet veel van begrepen en dan ben je niet gekwalificeerd voor de job.

Rijneveld heeft via de harde weg dat verband leren zien tussen kunst en sociale strijd en heeft toen een correct standpunt ingenomen door zich terug te trekken.

In de publieke discussie worden mensen als Janice Deul gepresenteerd as fanatici die een jonge wit meisje niet gunnen dat ze een mooie opdracht uitvoert. Het team van Amanda Gorman ging akkoord met de keuze van Rijneveld, waardoor deze mensen zich gesterkt voelen in hun standpunten. Maar we zouden graag de discussie met dat team willen aangaan over de vroeg hoe Amanda Gorman op het podium van president Biden is beland. En dan zullen ook zij zien dat dat komt door de sociale strijd die gevoerd is en echt niet puur vanwege de rijkdom van de taal.

 

Naschrift

Meriek Lucas Rijneveld heeft een gedicht gemaakt n.a.v. de ophef. Zie https://www.volkskrant.nl/cultuur-media/marieke-lucas-rijneveld-reageert-op-de-commotie-rond-de-vertaling-met-een-gedicht~bbb769af/

Groot respect voor Marieke Lucas Rijneveld over wat ze geleerd heeft uit de discussie over de vertaling. Petje af voor haar.

Dekosur en de riooljournalistiek van Starnieuws

Sandew Hira
Den Haag 27-2-2021

Onder de kop Kromosoeto, Sandew Hira en € 850.000 publiceerde Starnieuws op 15 februari 2021 een artikel met de suggestie dat ik via stichting Dekosur betrokken zou zijn bij corruptieve handelingen. Het artikel staat bol van onwaarheden en suggestieve moddergooien. Het artikel is ondertekend door de Stichting 8 december 1982 (Sunil Oemrawsingh, voorzitter). Amper 10 dagen later, op 24 februari 2021, publiceert Starnieuws een artikel met de kop DA’91 wil onderzoek naar besteding gelden Dekosur met de mededeling dat voorzitter Angelic del Castilho en partijraadsvoorzitter Sunil Oemrawsingh van DA’91 een brief hebben geschreven aan minister Armand Achaibersing van Financiën & Planning met de vraag om de Centrale Landsaccountantsdienst (CLAD) in te schakelen voor een onderzoek naar de schenking van 850.000 euro.

In de oude vakjournalistiek is er een check op laster en moddergooien. Ivan Cairo, journalist van De Ware Tijd, laat zien hoe die check in de vakjournalistiek werkt. N.a.v. deze berichtgeving stuurt hij mij een app met vragen, die een journalist van Starnieuws ook had kunnen stellen. Hieronder is onze Whatsapp correspondentie van 25 februari 2021.

Cairo: Goedemiddag hr Hira.

DA’91 heeft naar aanleiding van de schenking van SPSB aan Dekosur voor uitvoering van een project over onderzoek en herschrijving vd Surinaamse geschiedenis een verzoek aan de procureur-generaal gedaan onderzoek te doen in hoeverre er mogelijk sprake is van onrechtmatig gebruik/besteding of corrupte aanwending van staatsgelden.

  1. Wat is uw reactie als betrokkene bij voornoemd project over deze actie van de partij?

Ik: Ik ondersteun het initiatief van DA’91. Ieder onderzoek zal laten zien dat ik gratis heb gewerkt voor Dekosur. Ik ben niet meer betrokken bij Dekosur vanwege meningsverschillen met het bestuur.

Cairo: 2. Welke activiteiten heeft Dekosur in het kader van voornoemd project al uitgevoerd?

Ik verwijs hiervoor naar het bestuur van Dekosur. Ik beschik over uitgebreide documentatie van mijn gratis werkzaamheden om de encyclopedie te produceren. Als de PG daarom vraagt zal ik die ter beschikking stellen.

Cairo: 3. Zijn er inmiddels al gelden voor Dekosur overgemaakt door SPSB? Zo ja, hoe groot is dat bedrag?

Ik verwijs hiervoor naar het bestuur van Dekosur. Ik heb geen inzicht in de financiën.

Cairo: 4. Welke activiteiten moeten nog ontplooid worden om het project af te ronden en in welk stadium van gevorderdheid bevindt de uitvoering zich?

Vanwege meningsverschillen met het bestuur ben ik niet meer betrokken bij het project en ben niet op de hoogte van de voortgang.

In de follow-up van de vragen gaat hij door:

Cairo: Wat was trouwens het specifieke  doel m.b.t. tot de SPSB-schenking?

Ik: De Surinaamse Postspaarbank heeft in verband met haar 140 jarig bestaan gemeend om een bijzonder gebaar te maken naar duurzame intellectuele ontwikkeling in Suriname.

Om dit doel te bereiken is op 14 april 2019 met Stichting Dekosur het volgende overeengekomen:

  1. Dekosur zal een team van onderzoekers in het leven roepen om wetenschappelijk onderzoek naar de dekolonisatie in Suriname te leiden;
  2. Dekosur zal een trainingsprogramma opzetten voor het team om het onderzoek uit te voeren;
  3. Dekosur zal publieke lezingen verzorgen over dekolonisatie;
  4. Dekosur is verantwoordelijk voor de eindresultaten van het onderzoek te weten:
  • Een zesdelige encyclopedische uitgave over de moderne geschiedenis van Suriname;
  • Overige publicaties het onderzoek rakende;
  1. Dekosur is verantwoordelijk voor de inhoudelijke opzet van conferenties en workshops die zij zal organiseren;
  2. Dekosur is verantwoordelijk voor het doen ontwikkelen van wetenschappelijke databases.

Cairo: Dus vanuit SPSB is het idee gekomen om een project over de geschiedenis uit te voeren?

Ik: Net als vele andere historici heb ik gepleit voor een herschrijving van de geschiedenis vanuit een dekoloniaal optiek. Ook in het DNA is hiervoor gepleit. Ik heb het project ontwikkeld en ben op zoek gegaan naar financiering en die gevonden bij  SPSB toen ik hoorde dat ze op zoek waren naar een project om te financiering in het kader van 14 0 jaar herdenking. Toen het eenmaal was opgezet bleek dat het tussen het bestuur en mij niet goed liep waardoor de relatie snel stuk liep en ik moest afhaken.

Op basis van dit interview heeft Cairo op 26 februari 2021 een artikel gepubliceerd in zijn dagblad De Ware Tijd met een correcte weergave van de informatie zoals een integere vakjournalist hoort te doen, ook al heeft hij geen enkele sympathie voor mij. De titel van zijn artikel is: Hira verwelkomt onderzoek naar Dekosur-project.

De check op laster en moddergooien die een vakjournalistiek hoort te plegen is volledig weg bij Starnieuws, die maar al te graag haatartikelen tegen mij publiceert. In jaar jonge jaren was Starnieuws hoofdredacteur Nita Ramcharan een toonbeeld van een progressieve vakjournalist. Dat is nu volledig veranderd. Starnieuws is een rechts medium dat haar buitenlands nieuws kopieert uit pro-imperialistische media en haar binnenlands nieuws manipuleert onder het mom van “objectieve” berichtgeving. Mensen uit alle politieke kampen kunnen hun stukken toch kwijt in Starnieuws? Niet helemaal.

De 8 December beweging is een rechtse pro-imperialistische beweging die het leed van de slachtoffers van de 8 Decembermoorden heeft gemonopoliseerd en het leed van honderden andere slachtoffers van politiek geweld systematisch heeft weggedrukt. Ramcharan, die zich gelieerd heeft aan de 8 Decemberbeweging, weet wanneer ze alle partijen aan het woord laat en wanneer niet. Op 1 augustus 2016 publiceerde ik een column in Starnieuws over de deelname van Hugo Essed, advokaat van de Stichting 8 December, aan de Volksmilitie na 8 december 1982 en sprak mijn verontwaardiging uit over zijn gebrek aan moraal. Theo Para en Kanta Adhin reageerden daarop. Ik schreef een column met een weerwoord dat op 8 augustus 2016 geplaatst had moeten worden. Tot mijn verbazing weigerde Nita Ramcharan mijn column met een mail van 7 augustus 2016 waarin ze schrijft: “Ik had gehoopt dat je dit achter je zou laten nadat je zei dat je klaar bent met de groep. Eerlijk gezegd vind ik dit gehaal en getrek niet plezierig. Het is wat mij betreft te persoonlijk nu.”

Hoor en wederhoor in Starnieuws? Voor anderen wel, voor mij niet. Starnieuws is verworden tot een medium waar riooljournalistiek wordt bedreven als het om mijn persoon gaat. Starnieuws is een email postbus waar iedereen zijn of haar laster kan publiceren, waarbij Ramcharan dan hoopt dat de mensen naar wie modder gegooid wordt zullen reageren zodat ze kan zeggen dat ze hoor en wederhoor heeft toegepast, tenminste als ze besluit om het te publiceren. Dat is het kenmerk van riooljournalistiek. Van vakjournalisten verwacht je dat er een check is op laster en moddergooien.

De jonge progressieve vakjournalist Nita Ramcharan is nu veranderd in een verbitterde vrouw die riooljournalistiek bedrijft als het om mijn persoon gaat. Het is niet de eerste keer en het zal ook niet de laatste keer zijn.

 

Genocide Memorial Day 2021: Webinar zondag 17 januari 2021 van 14.00-15.00 uur

Op zondag 17 januari 2020 vindt Genocide Memorial Day (GMD) plaats. Deze dag is een dag om “man’s inhumanity to man” te gedenken. Islamic Human Rights Commission (IHRC), lid van het Decolonial International Network (DIN), is deze jaarlijks traditie in 2010 gestart ter herdenking van de Israëlische aanval op Gaza in 2008 waarbij ruim 1.400 Palestijnen, voornamelijk burgers, werden gedood door Israël. Deze moderne vorm van genocide vond plaats onder het oog van de hele wereld. GMD beoogt niet alleen om te herdenken, maar vooral om het bewustzijn te creëren over factoren die leiden tot genocide en hoe deze te voorkomen.

Het Decolonial International Netwerk en IISR organiseren dit jaar een GMD onder de titel “Famine as an instrument of genocide”. De GMD is een webinar waarbij Dr. Jaya Mehta uit India de hongersnoden tijdens het Brits kolonialisme zal behandelen. Deze hongersnoden hebben tot miljoenen doden geleid. De webinar is in het Engels. Voor meer informatie, klik hier.

WEBINAR: De aanval op burgerrechten, mensenrechten en politieke rechten voor Moslims in Europa

DONDERDAG 3 DECEMBER 2020

Din Webinar zondag 13 december

18.00-20.15 uur

 

Achtergrond

In 2011 introduceerde de Britse regering de Prevent Policy dat tot doel heeft te voorkomen dat jongeren zich aangetrokken voelen tot radicale ideologieën, met name de radicale islam. Het instrumentarium van de regering is het toezicht op moslimjongeren op scholen, universiteiten, moskeeën en het gezondheidssysteem en repressie (arrestatie, verhoor, opsluiting).

In Frankrijk moeten moslimleiders een verklaring ondertekenen waarin staat dat de islam een ​​religie is en geen politieke beweging. Moslimouders die klagen over Islamofobe karikaturen die in de klas aan hun kinderen worden getoond, begaan een strafbaar feit en kunnen het land uit worden gedeporteerd. Het publiceren van afbeeldingen van politiegeweld is een strafbaar feit.

Oostenrijk wil de politieke islam bij wet verbieden. Mensen die zijn veroordeeld voor het overtreden van deze wet, kunnen levenslang worden opgesloten, of als ze eerder worden vrijgelaten, kunnen ze na hun vrijlating aan elektronisch toezicht worden onderworpen. Verenigingen en moskeeën die ervan worden verdacht de politieke islam aan te hangen, worden gesloten. Er komt een centraal register van imams.

Overal in Europa zijn er steeds meer aanvallen op de burgerrechten en mensenrechten van moslims door regeringen. Dit zijn aanwijzingen voor de opkomst van politiestaten in Europa. Dit zet belangrijke vragen op de agenda:

Op de DIN webinar van 13 december worden twee soorten vragen behandeld:

Blok 1: politieke islam

  • Wat is de politieke islam?
  • Wie definieert het?
  • Is het een enkel monolithisch idee of zijn er meerdere opvattingen?
  • Is de aanval op de politieke islam een ​​middel om afwijkende stemmen onder moslims de kop in te drukken?
  • Wat is de betekenis van de politieke islam in vergelijking met politieke acties die gebaseerd zijn op andere ideologieën zoals Christendom, Jodendom, liberalisme, socialisme?
  • Hoe articuleren islamitische bronnen politieke acties van moslims in vergelijking met de bronnen van andere ideologieën?

Blok 2: burgerrechten, mensenrechten en de opkomst van het fascisme in Europa per land

  • Wat is de rol van het zionisme bij de depolitisering van moslims?
  • Hoe wordt antisemitisme door nationale en EU-regeringen gebruikt om moslims en hun organisaties het zwijgen op te leggen?
  • Wat is de relatie tussen burgerlijke vrijheden zoals vrijheid van meningsuiting en politieke rechten van moslims in Europa?
  • Hoe zal de onderdrukking van burgerlijke vrijheden en mensenrechten in Europa de positie van moslims en niet-moslims beïnvloeden?
  • Hoe kunnen we de opkomst van de politiestaat in Europa bestrijden?

Video’s om te bekijken

Massoud Shadjareh: Is de actie van Oostenrijk tegen moslims iets nieuws: https://www.youtube.com/watch?v=VIiQQAVEGsw&feature=youtu.be

TRT-ronde tafel: wat is de politieke islam die Oostenrijk probeert weg te vagen? https://www.youtube.com/watch?v=7Z5Gs88QgMo&feature=youtu.be

Decolonial Dialogues – Ramon Grosfoguel en Sandew Hira over de opkomst van het fascisme in Europa: https://www.youtube.com/watch?v=JU8A1dcyOd0

In de afgelopen jaren hebben leden van DIN in december conferenties over islamofobie georganiseerd. Vanwege de Covid-19-crisis zijn fysieke ontmoetingen niet mogelijk. In plaats daarvan organiseert DIN een webinar op 13 december van 18.00-20.15 uur.

 

Het webinar bestaat uit:

  • Korte bijdragen
  • Discussies
  • Paneldiscussies

Gespreksleid(st)ers: Sandew Hira en Narges Mobaleghi

Links om de webinar te volgen:

Het programma van het webinar is als volgt:

Bloc 1: Hakimeh Saghaye-Biria en Mohamed Al-Asi

Bloc 2: Abed Choudry (over VK), Massoud Shadjareh (over Oostenrijk), Houria Bouteldja (over Frankrijk), Sheher Khan (over Nederland) en Amanj Aziz (over Zweden

 

Islamofobie in Frankrijk

In de nasleep van de terroristische aanvallen in Frankrijk heeft het dagblad Le Monde op 2 november 2020 een manifest gepubliceerd die door 100 Franse akademici werd ondertekend. Daarin scharen ze zich achter de Franse minister van onderwijs, Jean-Michel Blanquer, die kritiek heeft geuit op het feit dat op Franse universiteiten dekoloniale theorie wordt besproken. Ze roepen de minister op om ee orgaan in het leven te roepen die gaat controleren of de Franse principes en waarden op een goede manier op Franse universiteiten worden gedoceerd. Dit orgaan moet ook voorkomen dat dekoloniale theorie wordt besproken op de universiteiten.

Dekoloniale en Islamitische academici en activisten hebben een brief aan de Franse natie geschreven waarin ze islamofobie in Frankrijk analyseren en oproepen tot dialoog om te voorkomen dat interreligieuze, etnische en raciale spanning worden opgevoerd.

Klik hier om deze brief te lezen.

Alana Lentin en Gavan Titleyhebben het initiatief genomen om een open brief te schrijven om het manifest van de 100 Franse akademici te bekritiseren. Klik hier om die brief te lezen.

Op 7 november om 19.00 organiseren DIN en Comunidad de Pensiamento Decolnidad in Mexico een webinar over de ontwikkelingen in Frankrijk met Houria Bouteldja en Ibrahim Bechrouri. Je kunt de bijeenkomst volgen via https://www.facebook.com/photo?fbid=10224720452183308&set=a.4890676869391