Categoriearchief: Nieuws

SUNNY BERGMAN EN HET VERSCHIL TUSSEN VOORRECHT EN ONRECHT

Sunny Bergman is het lieverdje van de VPRO en de witte linkse elite in Nederland. Een beetje anti-racistisch, een beetje kritisch en gesubsidieerd met geld dat bedoeld is voor de zwarte gemeenschap documentaires maken die een beetje ongemak veroorzaken bij witte mensen, maar ook niet teveel. Je kietelt het ongemak, zodat de witte elite kan zeggen: zit wat in, maar gelukkig laat onze Sunny zien dat we er mee willen dealen op prettige manier: veel praten en koffie drinken met elkaar. Niks institutioneel racisme.
Dat was met de documentaire over Zwarte Piet het geval en nu ook met de documentaire Wit is ook een kleur.
De formule is dezelfde: je neemt een onderwerp dat zwarte activisten op de agenda hebben gezet. Je weet dat daar twee stromingen zijn: activisten die racisme analyseren vanuit het concept van institutioneel racisme en in de lange traditie zitten van radicale decoloniale strijd (Malcolm X, Frantz Fanon, Marcus Garvey etc) en activisten die racisme analyseren vanuit het concept van de scheve interactie tussen mensen (alledaags en weekend racisme, intersectionaliteit) die blijft in de traditie van wit liberalisme.
Vanuit institutioneel racisme stel je bij de documentaire van Bergman al gauw de vraag: waarom worden een kwart eeuw nadat gemeenschappen van kleur gekwalificeerde documentairemakers hebben opgeleverd zwarte documentairemakers niet in staat gesteld om voor de Nederlandse televisie een ongemak te presenteren dieniet kietelend maar confronterend is, zoals je bij zwarte documentairemakers ziet in Engeland of Amerika.
Het concept van witte privilege kietelt wit ongemak. Tja, we zijn bevoorrecht; het is nu eenmaal zo gegroeid en ja moeten daar eens iets aan doen, maar we bedoelen het goed.
Vanuit institutioneel racisme gebruiken we het concept van wit onrecht, niet wit voorrecht. Het verschil tussen voorrecht en onrecht is dat voorrecht kietelt, onrecht confronteert. Bij wit privilege gaat het om een situatie die ontstaan is en vervelend is. Bij onrecht gaat het om een situatie die in stand gehouden wordt en strijd vereist om die te veranderen. Bij voorrecht kun je een wijntje drinken en praten over hoe zwarte mensen meer voorrechten krijgen. Bij onrecht klaag je een systeem aan en wil je fundamentele veranderingen zoals quota-regelingen.
Bergman laat een geliefd experiment zien bij cursussen over wit privilege. Een groep van zwarte en witte mensen staan op een rij. Er wordt een vraag gesteld zoals: “Als ik winkel kan ik er redelijk zeker van zijn dat de bewaker mij niet in de gaten zal houden.” Als je “ja” antwoordt, dan doe je een stap naar voren. Je houdt je adem in: gaan zwarte mensen een stap naar voren doen? Nee! Zijn het echt de witte mensen die een stap naar voren doen. Wie had dat gedacht? Wat een geweldige verrassing!
De vragen zijn kietelend, niet confronterend. Dit is een voorbeeld van een confronterende vraag: “Als ik en een zwarte documentairemaker een programmavoorstel indienen bij de VPRO om racisme te behandelen, dan zal de VPRO mij de opdracht geven, mits ik extra geld weet te halen uit subsidiepotjes die bedoeld zijn voor de zwarte gemeenschap.”
Sunny Bergman kan nu twee stappen naar voren doen. De komende tijd zullen er ongetwijfeld meer stappen volgen, omdat de zwarte gemeenschap nog niet zover is dat ze kan eisen: quota-regelingen bij de publieke omroepen die zwarte filmmakers in staat stellen uit het reguliere budget programma’s te laten maken over racisme.
Tot die tijd geld: een kinderhand is gauw gevuld en werk maar liever met het concept van voorrecht in plaats van onrecht.

Aankomende publicatie: 20 Questions and Answers on Islam and Women from a reformist vision

In juni 2016 presenteert IISR de nieuwe publicatie van Asma Lamrabet, getiteld “20 Questions and Answers on Islam and Women from a reformist vision”. In het Engelstalige boek bekritiseert de auteur zowel een conservatief Islamitisch perspectief als een etnocentrisch, islamofobisch en westers perspectief over “vrouwen in de Islam”.

DTM05LamrabetIslamWomenFront400

In “20 Questions and Answers” bekritiseert Asma Lamrabet beide perspectieven vanuit een reformistische aanpak. Ze neemt de stellingen van deze perspectieven en gaat terug naar de bronnen – de Qu’ran en de Hadith – om de verschillende argumenten te analyseren en te wegen tegen de interpretaties. Vragen die in het boek behandeld worden zijn onder andere:

  • Zijn mannen en vrouwen ongelijk in de Islam?
  • Staat de Qu’ran geweld tegen vrouwen toe?
  • Is polygamie een huwelijksnorm in de Islam?
  • Wat zegt de Qu’ran over het dragen van een sluier, ofwel de “hijab”?

Asma Lamrabet is directeur van de Studies and Research Centre on Women’s Issues in Islam of Rabita Mohammadia des Ulemas in Rabat, Marokko sinds 2011. Het boek verschijnt in juni 2016.

Nakba 1948 – 2016

Op 15 mei 2016 staat Back to Palestine stil bij de al bijna 70 jaar voortdurende Nakba en de huidige stroom Palestijnse vluchtelingen uit Yarmouk die nu Europa binnenkomen. Tijdens de bijeenkomst worden de slachtoffers herdacht die sinds 1948 zijn gevallen en wordt met onder meer enkele Palestijnse prominenten vooruit geblikt op de toekomst van Palestina. Eén van hen is Hatem Bazian, Palestijnse de-koloniale islamitische denker en professor aan UC Berkeley in California, die binnenkort een boek uitbrengt in de serie Decolonizing the Mind van Amrit Publishers in samenwerking met IISR.

Nakba2016

Toen zionistische milities in 1948 Palestina binnenvielen met als doel een Joodse staat te stichten ging dit gepaard met bruut geweld tegen een weerloze burgerbevolking. Hele dorpen werden uitgeroeid en duizenden Palestijnse gezinnen werden genadeloos afgeslacht. Hun huizen en bezittingen werden in beslag genomen en Palestijns grond werd systematisch geconfisceerd. Veel Palestijnen die deze catastrofe -de Nakba- overleefden sloegen massaal op de vlucht. Zij leiden tot de dag van vandaag een mensonterend vluchtelingenbestaan zowel binnen Palestina als in omringende landen en daarbuiten. De catastrofe van de bezetting van Palestina is er een die nog steeds voortduurt en vooruitzichtloos lijkt.

Een van de landen waar de Palestijnen naar toe zijn gevlucht tijdens de Nakba is Syrië. In de vluchtelingenkamp van Yarmouk maken ze onder het bewind van Assad een tweede Nakba mee. Veel van hen probeerden hopeloos de Europese kust te bereiken en hen die het gelukt is bevinden zich nu onder ons in de grote Europese steden of in vluchtelingenkampen in onder andere Griekenland en Macedonië. Ondertussen proberen de Palestijnen die in Palestina zijn gebleven een derde intifada te ontketenen -de Intifada van het Mes-, wat een wanhopige poging is om zelfs met een keukenmes terug te vechten tegen een van ’s werelds meest onmenselijke en geavanceerde legers die een wrede bezetting in stand houdt.

Toch is de vastberadenheid van de Palestijnen er na bijna 70 jaar niet minder op geworden. Het recht om terug te keren naar Palestina en de wil om terug te keren naar huis is er een waar geen leger of bezetter tegenop kan. Binnen Palestina en daarbuiten groeit een nieuwe generatie Palestijnen op die de huissleutels van de generaties voor haar stevig in haar vuist houdt. Een vuist van verzet die zij hoog in de lucht houdt en de wereld en de zionistische bezetter eraan herinnert dat de Palestijnen terug zullen keren en hun land en bezittingen terug zullen krijgen.
Thuis in Palestina.

Organisatie: Back to Palestine
Datum: zondag 15 mei 2016
Tijd: 15.00
Locatie: IIRE
Adres: Lombokstraat 40, Amsterdam
Entrée: € 3,50